El Titicacameer het heeft een grote watermassa die het grondgebied van Peru en Bolivia bedekt, het staat ook vermeld als het hoogste meer ter wereld, het heeft bevaarbare wateren, geschikt om te vissen, en het heeft enkele drijvende eilanden gebouwd op het oppervlak, waar er zijn een gemeenschap compleet. Het wordt ook wel de Zee van de Andes genoemd.
In dit artikel gaan we je alles vertellen wat je moet weten over het Titicacameer, zijn oorsprong en zijn kenmerken.
hoofdkenmerken
Het Titicacameer is een van de meest indrukwekkende meren ter wereld en ligt op een hoogte van 3.812 meter. Vanwege de bijzonderheid van zijn geografische ligging, heeft het de bijzonderheid die de twee Midden-Amerikaanse landen delen, en daarom heeft het 56% van de Peruaanse nationaliteit en 44% van de Boliviaanse nationaliteit.
Maar daar houden de kwaliteiten niet op, want als we de uitgestrektheid van 8.560 vierkante kilometer vergelijken met andere meren in de Latijns-Amerikaanse regio, is het Titicacameer het op een na grootste meer in dit uitgestrekte gebied. De afmetingen beslaan 204 kilometer van links naar rechts en een strook van 1.125 kilometer kustlijn grenst aan het oppervlak, waardoor het ook het hoogste en meest bevaarbare meer ter wereld is.
Bovendien heeft dit prachtige meer meer dan 42 eilanden binnenin, waarvan de meest bekende Isla del Sol is, die relevanter is dan andere omdat het Inca-rijk daar is ontstaan, dus het vertoont een reeks relikwieën waarvan ze deel uitmaken bewijs van het bestaan van een oude beschaving. Tegenwoordig, de bevolking is grotendeels inheems, en hoewel ze enige invloed hebben op moderne gebruiken, behouden de meeste van hun tradities van Inca-afkomst.
Oorsprong van het Titicacameer
Tektonische krachten worden veroorzaakt door het magma van de aarde, en deze geothermische energie wordt omgezet in mechanische energie die convectieve beweging veroorzaakt van de ondergrondse platen waaruit onze continenten bestaan. De oorsprong van het Titicacameer is te danken aan deze tektonische krachten die ervoor zorgen dat de oostelijke en westelijke bergketens van de Midden-Amerikaanse Andes oprijzen. De kracht van deze beweging zorgt voor de vorming van plateaus, dit zijn platte hoge reliëfs. Dit plateau staat bekend onder de naam Meseta de Collao.
Het Collao-plateau, gelegen op meer dan 3.000 meter hoogte, hield het water tijdens de ijstijd bevroren, zodat afzettingsprocessen niet plaatsvonden. Hierdoor kon het zijn vorm en diepte behouden, dus toen de interglaciale periode plaatsvond, ontdooide het ijs en werd het Titicacameer, nu bekend als het Titicacameer.
De semi-aride en droge klimaten van de intra-caudale bekkens van Peru en Bolivia beïnvloeden ook hun minimale en langzame afvoer, wat bijdraagt aan de persistentie van dit enorme waterlichaam.
Uitgebreide studies van het systeem van plateaumeren hebben aangetoond dat het Titicacameer het resultaat is van de evolutie van een zeer oud systeem dat begon in het vroege Pleistoceen, 25,58 tot 781,000 jaar geleden, en overging tegen het einde van het Plioceen.
De klimaatveranderingen die zich tijdens deze perioden voordeden, variërend van relatief warme klimaten tot koude en natte klimaten, hadden een directe invloed op het bestaan en de grootte van het Titicacameer en andere plateaumeren. In hetzelfde fenomeen worden de uitlopers van de Cordillera gebroken door noord-zuid tektonische krachten. Ten slotte, in het Beneden-Pleistoceen, 2,9 miljoen jaar geleden, Na de oorsprong van Lake Cabana en vóór het bestaan van Lake Baliwan, werd een tektonische geul gevormd die zou worden ingenomen door het majestueuze Titicacameer.
Klimaat van het Titicacameer
Het klimaat van het Titicacameer is afhankelijk van de hoogte, een meer van meer dan 3.000 meter boven zeeniveau, met een groot temperatuurverschil tussen dag en nacht. De temperatuur kan overdag oplopen tot 25°C en 's nachts tot 0°C.
De gemiddelde jaartemperatuur van het meer is vastgesteld op 13°C. De oppervlaktetemperatuur van het water varieert van zijn kant tussen 11 en 25 graden Celsius in augustus en tussen 14 en 35 graden Celsius in maart.
Het is misschien een beetje vreemd dat op die hoogte de temperatuur overdag zo warm is, en dit komt omdat het Titicacameer de temperatuur kan regelen omdat het overdag zonne-energie absorbeert, die zich in het gebied rond het meer bevindt. 'S Nachts wordt deze energie weggestraald, dus de temperatuur is niet zo koud als we hadden verwacht.
Hydrologie
Het meeste water in het Titicacameer gaat verloren door verdamping, een fenomeen dat ernstiger is in sommige gebieden waar zoutvlakten worden gevormd, omdat de mineralen van het meer door de rivieren worden opgenomen en worden afgezet.
Naar schatting wordt slechts 5% van het water van het meer in de rivier geloosd Desaguadero tijdens het hoogwaterseizoen, dat uitmondt in het Poopó-meer, dat zouter is dan het Titicacameer. Het water dat uit het Titicacameer wegstroomt, komt eigenlijk in de Salar de Coipasa terecht, waar de kleine hoeveelheid water snel verdampt.
Een ander kenmerk van zijn hydrologie is dat de rivieren die deel uitmaken van het hydrologische stroomgebied erg kort zijn, waarbij de rivieren Ramis, Asangaro en Calabaya worden geïdentificeerd als de belangrijkste en langste, waarvan de Ramis met 283 km de langste is.
De stroom van de zijrivieren is laag en onregelmatig en hun bijdrage wordt bepaald door de seizoensgebonden regens, die zich tussen de maanden december en maart bevinden, terwijl de droogte of afwezigheid van regen zich tussen de maanden juni en november bevindt.
De zijrivieren van het Titicacameer worden gekenmerkt door een zeer lichte helling, daarom is hun gedrag meanderend, dat wil zeggen bochtig, wat betekent dat er geen turbulenties zijn, dit beïnvloedt de transparantie, het type fauna en flora dat met het systeem wordt geassocieerd. .
Het water van het Titicacameer wordt gekenmerkt door brak water en er zijn geen procedures om de kwaliteit van het water te bepalen, te controleren en te bewaken. In feite is de uitgevoerde bemonstering specifiek, dat wil zeggen een groot deel van het oppervlak van het meer is in dit opzicht niet onderzocht. Het is echter bekend dat de wateren die momenteel tot de baai van Puno behoren, vervuild zijn, aangezien het afvalwater van de stad er zonder enige behandeling in wordt geloosd.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over het Titicacameer en zijn kenmerken.