De mens is de hoofdrolspeler geweest van tal van architectonische hoogstandjes. De aanleg van een kanaal dat de Rode Zee met de Middellandse Zee zou kunnen verbinden, was de inspiratie van oude beschavingen die de landengte van Suez hebben bevolkt. Er zijn verschillende pogingen gedaan totdat het einde was gebouwd Suezkanaal. De route is economisch van groot belang en heeft een geweldig en best interessant verhaal dat we hier gaan vertellen.
In dit artikel gaan we je alles vertellen wat je moet weten over het Suezkanaal, zijn constructie en geschiedenis.
Suezkanaalontwerp
We gaan niet terug tot de eerste pogingen om dit kanaal te bouwen in de XNUMXe eeuw v.Chr. In die tijd gaf farao Sesostris III opdracht tot de aanleg van een kanaal dat zou de rivier de Nijl kunnen verbinden met de Rode Zee. Hoewel het een vrij kleine ruimte had, was het meer dan genoeg om alle boten van die tijd te huisvesten. Deze route werd veel gebruikt tot het midden van de XNUMXe eeuw v.Chr. De woestijn was zo groot dat hij een groot deel van het land naar de zee had veroverd en de uitgang ernaartoe blokkeerde.
Om deze reden probeerde farao Neco het kanaal tevergeefs te heropenen. Meer dan 100.000 mannen kwamen om bij de poging om het kanaal te heropenen. Het is na een eeuw dat de koning van Perzië, Darius, het heeft de werken in gebruik genomen om het zuidelijke deel van het kanaal te kunnen herstellen. Het idee was om een kanaal te creëren waardoor alle schepen rechtstreeks naar de Middellandse Zee konden varen zonder door de rivier de Nijl te gaan. De werken eindigde 200 jaar later onder het mandaat van Ptolemaeus II. De lay-out was praktisch identiek aan het huidige Suezkanaal.
Er was een verschil van negen meter tussen het waterpeil van de Rode Zee en dat van de Middellandse Zee, dus daar moest bij de berekeningen voor de aanleg van het kanaal rekening mee worden gehouden. Tijdens de Romeinse bezetting van Egypte werden aanzienlijke verbeteringen ervaren die de handel konden stimuleren. Echter na het vertrek van de Romeinen dit kanaal het werd weer verlaten en werd nergens voor gebruikt. Tijdens de overheersing van de moslims had kalief Omar de leiding over het herstel ervan. Na een hele eeuw in bedrijf te zijn geweest, werd het weer drooggelegd door de woestijn.
We moeten niet vergeten dat de woestijn in de loop van de tijd een continue dynamiek heeft en dat het zand alles op zijn pad kan verwoesten.
Geschiedenis van het Suezkanaal
Het bestaan van het Suezkanaal is sindsdien duizend jaar volledig verborgen gebleven. Tot de aankomst van Napoleon Bonaparte die in 1798 in Egypte aankwam. Onder de groep geleerden die Napoleon vergezelden, bevinden zich enkele gerenommeerde ingenieurs en hij had specifieke orders om de landengte te inspecteren om de haalbaarheid te verifiëren van het openen van een kanaal dat de doorgang mogelijk zou maken van troepen en goederen naar het oosten. Het belangrijkste doel van het kanaal zijn en zijn de commerciële routes geweest.
Ondanks het ontdekken van sporen van de oude farao's op zoek naar een manier om het kanaal te heropenen, was de ingenieur qua constructie totaal onmogelijk. Omdat er negen meter verschil was tussen de twee zeeën, was de constructie ervan niet mogelijk. Jaren gingen voorbij, kilometers die toenamen, was de noodzaak om deze zeeroute te openen.
Reeds in het midden van de industriële revolutie was Oost-Aziatische handel geen luxe meer, maar van vitaal belang voor de economische groei van alle grote Europese mogendheden. In 1845 werd nog een weg toegevoegd, de eerste Egyptische spoorlijn die Alexandrië met de haven van Suez verbindt. Er was een route over land door de Sinaï-woestijn, maar die was erg onpraktisch vanwege de hoeveelheid lading die de caravans konden vervoeren. De handel in deze gebieden was helemaal niet optimaal.
De eerste wetenschappelijke spoorlijn was heel nuttig voor het vervoer van passagiers, maar onvoldoende voor het vervoer van goederen. Het kon niet concurreren met de nieuwe stoomschepen die op dat moment bestonden, die veel sneller waren en met een groter laadvermogen.
Zijn constructie
Ten slotte begonnen de werken voor de aanleg van dit kanaal in 1859 door de Franse diplomaat en zakenman Ferdinand de Lesseps. Na 10 jaar bouwen werd het ingehuldigd en werd het een van de grootste technische werken ter wereld. Duizenden arbeiders, zoals Egyptische boeren, werkten onder dwang en Ongeveer 20.000 van hen stierven als gevolg van de barre omstandigheden waarin de constructie werd uitgevoerd. Het is voor het eerst in de geschiedenis dat graafmachines werden gebruikt die speciaal voor deze werken waren ontworpen.
Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk hebben dit kanaal enkele jaren beheerd, maar de president van Egypte nationaliseerde het in 1956. Dit ontketende een internationale crisis die bekend staat als de Sinaï-oorlog. In deze oorlog vielen Israël, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk het land aan. Later, tussen 1967 en 1973, waren er Arabisch-Israëlische oorlogen, zoals de Yom Kippoer-oorlog (1973).
De laatste renovatie van het Suezkanaal was in 2015 met enkele uitbreidingswerken die tot veel controverses hebben geleid sinds het de capaciteit en totale lengte heeft bereikt die het momenteel heeft.
Economisch belang
Tegenwoordig is het wat bekender geworden om af te wisselen vanwege de Aarding van het ooit gegeven schip, dat meer dan 300 schepen en 14 sleepboten aan zijn staart heeft moeilijk om het maritieme verkeer in het gebied te herstellen.
Het economische belang zit hem voornamelijk in het feit dat zo'n 20.000 schepen met de hand door dit kanaal varen en het is een volledig bevaarbaar kanaal dat in Egypte wordt gebruikt. Dankzij dit is de hele regio iets welvarend geworden dankzij commerciële uitwisselingen. Het maakt maritieme handel tussen Europa en Zuid-Azië mogelijk en heeft een redelijk strategische ligging.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over het Suezkanaal, de bouw en de geschiedenis ervan.