El Curiosity-rover is een ruimtemachine die de hemel van de planeet Mars heeft bestudeerd en beelden heeft vastgelegd van heldere wolken en een voorbijdrijvende maan. Met de stralingssensoren van de rover kunnen wetenschappers de hoeveelheid hoogenergetische straling meten waaraan toekomstige astronauten op het oppervlak van Mars zullen worden blootgesteld, waardoor NASA kan uitzoeken hoe ze veilig kunnen blijven.
In dit artikel gaan we je alles vertellen wat je moet weten over de Curiosity rover, zijn functies en zijn ontdekkingen.
hoofdkenmerken
De Curiosity rover is een ruimtemachine die het oppervlak van Mars verkent sinds zijn landing in augustus 2012. Ontworpen en gebouwd door NASA, dit robotvoertuig maakt deel uit van de Mars Science Laboratory-missie (MSL) en heeft een aantal indrukwekkende functies die het tot een van de meest geavanceerde rovers tot nu toe maken.
Het is vrij groot, ongeveer zo groot als een kleine auto. Het is ongeveer 2,9 meter lang, 2,7 meter breed en 2,2 meter hoog. Het totale gewicht is ongeveer 900 kilogram. Hij is uitgerust met zes wielen, elk met een diameter van 50 centimeter, waardoor hij behendig kan bewegen en door het moeilijke terrein van Mars kan navigeren.
Een van de meest opvallende kenmerken van de Curiosity rover is zijn voedingssysteem. Het beschikt over een radio-isotoop thermo-elektrische generator (RTG), die gebruikt de warmte die wordt gegenereerd door het verval van plutonium-238 om elektriciteit op te wekken. Dankzij deze krachtbron kan de rover lange tijd werken, zelfs in extreem koude Marsomstandigheden.
Het heeft ook een verscheidenheid aan geavanceerde wetenschappelijke instrumenten aan boord. Het heeft een monsteranalysesysteem genaamd SAM (Sample Analysis at Mars), dat in staat is de chemische samenstelling van Marsrotsen en bodem te bestuderen. Het heeft een laserspectrometer die kleine delen materiaal kan verdampen om de elementaire samenstelling te analyseren. Bovendien heeft het ingebouwde camera's met een hoge resolutie die panoramische en gedetailleerde beelden van het oppervlak van Mars vastleggen.
Het heeft een gelede robotarm en kan uitschuiven tot een lengte van 2,1 meter. Aan het uiteinde van de arm bevinden zich een aantal gereedschappen, waaronder een boormachine, een borstel en een camera, waarmee je monsters kunt nemen en onderzoek kunt doen rechtstreeks op het oppervlak van Mars.
Hun communicatiesysteem is indrukwekkend. Het maakt gebruik van high-gain antennes om gegevens over het communicatienetwerk van NASA te verzenden, waardoor wetenschappers op aarde in realtime waardevolle informatie over Mars kunnen ontvangen.
Ontdekkingen van de Curiosity rover
Onder de ontdekkingen van de Curiosity rover op Mars moeten we stelde vast dat vloeibaar water, samen met de chemicaliën en voedingsstoffen die nodig zijn om het leven te ondersteunen, in Gale Crater heeft bestaan gedurende minstens tientallen miljoenen jaren. De krater bevatte ooit een meer, dat in de loop van de tijd groter en kleiner is geworden. Elke bovenste laag van Mount Sharp documenteert een recentere omgeving op Mars.
Nu doorkruist de onverschrokken rover een ravijn die een overgang markeert naar een nieuw gebied dat vermoedelijk is gevormd toen het water opdroogde en zoute mineralen achterliet die bekend staan als sulfaten.
"We zien bewijs van dramatische veranderingen in het oude Marsklimaat", zei Curiosity-projectwetenschapper Ashwin Vasavada van NASA's Jet Propulsion Laboratory in Zuid-Californië. "De vraag is nu of de bewoonbare omstandigheden die Curiosity tot nu toe is tegengekomen, door deze veranderingen zijn blijven bestaan. Zijn ze voor altijd verdwenen of zijn ze miljoenen jaren lang gekomen en gegaan?
De Curiosity rover heeft ongelooflijke vooruitgang geboekt op de berg. In 2015 legde het team een "ansichtkaart" vast van een verre berg. Een klein stipje in die afbeelding is de Curiosity-grote rots genaamd "Ilha Novo Destino", bijna zeven jaar nadat de rover hem vorige maand passeerde op weg naar het sulfaatveld.
Het team is van plan om de sulfaatrijke regio de komende jaren te verkennen. Daarin beschouwen ze doelen zoals het Gediz Vallis-kanaal, dat zich mogelijk heeft gevormd tijdens een overstroming laat in de geschiedenis van Mount Sharp, en grote gecementeerde breuken die de impact van grondwater op de berg laten zien.
Hoe ze de Curiosity rover draaiende houden
Mensen vragen wat het geheim van de Curiosity-rover is om deze actieve levensstijl op 10-jarige leeftijd te behouden. Het antwoord is met een team van honderden toegewijde ingenieurs die zowel bij JPL als op afstand vanuit huis werken.
Dit team catalogiseert elke scheur in de wielen, test elke regel computercode voordat deze de ruimte in wordt gestuurd en boort eindeloze rotsmonsters op de Mars Yard van het Jet Propulsion Laboratory om ervoor te zorgen dat het veilig op de rode planeet kan blijven.
"Als je eenmaal op Mars bent geland, is alles wat je doet gebaseerd op het feit dat er niemand in de 100 miljoen mijl is die het kan repareren", zegt Andy Mishkin, interim Curiosity-programmamanager bij JPL. "Het gaat erom slim gebruik te maken van wat zich op de rover bevindt."
Zo is het boorproces sinds de landing meerdere keren aangepast. Op een gegeven moment was de boormachine meer dan een jaar buiten gebruik omdat ingenieurs hem aanpasten om er meer uit te zien als een handboormachine. Onlangs is een set remmechanismen waarmee de arm kan bewegen of op zijn plaats kan blijven, gestopt met werken. Hoewel de arm zoals gewoonlijk liep met een reserveset die hij had, leerde het team ook om zorgvuldiger gaten te boren om de nieuwe remmen te beschermen.
Om schade aan de wielen tot een minimum te beperken, letten ingenieurs op gevaren, zoals het steile terrein dat ze onlangs ontdekten, en ontwikkelden een algoritme voor tractiecontrole om te helpen.
Het team hanteerde een vergelijkbare aanpak om het langzaam afnemende vermogen van de rover te beheersen. Het heeft duurzame kernenergiebatterijen in plaats van zonnepanelen. Terwijl de plutoniumatomen in de batterijen vervallen, genereren ze warmte, die de rover omzet in elektriciteit. De rover zal niet in staat zijn om op een dag dezelfde hoeveelheid activiteit uit te voeren als in het eerste jaar, omdat atomen geleidelijk uit elkaar vallen.
Mishkin zei dat het team doorgaat met uitzoeken hoeveel stroom de rover elke dag gebruikt, en heeft het al ontdekt welke activiteiten parallel kunnen worden uitgevoerd om de beschikbare energie van de rover te optimaliseren. Door zorgvuldige planning en technische vaardigheden kijkt het team uit naar de vele jaren van verkenning die voor deze onverschrokken rover in het verschiet liggen.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over de Curiosity rover en zijn kenmerken.