La Oligoceen tijdperk was het derde en laatste van de tijdperken die de Paleogene periode van het tijdperk van Cenozoïcum. Het is een tijdsperiode waarin de planeet veranderingen heeft ondergaan of merkbaar is op het niveau van levende wezens en geologie. De Oligocene fauna kon gedijen dankzij een fundamentele verandering in het klimaat die de ideale omstandigheden creëerde voor dieren en planten om zich te vermenigvuldigen.
In dit artikel gaan we je vertellen over alle kenmerken en evolutie van de Oligocene fauna.
Oligoceen tijdperk
Dit tijdperk begon ongeveer ongeveer 34 miljoen jaar en eindigde ongeveer 23 miljoen jaar geleden. Gedurende deze tijd onderging de planeet merkbare veranderingen. Het klimaat speelde een fundamentele rol bij de ontwikkeling van flora en fauna. Deze veranderingen op de planeet zorgden ervoor dat de dieren zich over de hele planeet moesten herverdelen.
Het Oligoceen is een tijd geweest die specialisten in de studie van geologische tijd heeft gefascineerd, aangezien ze genoeg tijd en moeite hebben besteed om de meest verborgen aspecten op te helderen. Het Oligoceen duurt ongeveer 11 miljoen jaar en gedurende deze tijd gingen de bewegingen van de tektonische platen door en bereikten ze posities die vergelijkbaar zijn met die van vandaag.
De Oligocene fauna staat bekend als de leeftijd van zoogdieren. En het is dat de groep zoogdieren degene was die in deze tijd de grootste diversificatie en variëteit ervoer. Dankzij de ontwikkeling en uitbreiding van dieren konden bekende onderverdelingen zoals knaagdieren en hondachtigen worden gecreëerd. Wat het meest opvalt uit de geologie van deze tijd is de Laramide gebergtevorming en de Alpine gebergtevorming.
Wat het klimaat betreft, waren de omstandigheden die deze periode kenmerkten behoorlijk extreem. Het werd gekenmerkt door zeer lage temperaturen waarbij de palen bedekt bleven met ijs. Sommige ecosystemen zijn gewijzigd door de daling van de temperatuur op aarde. Laten we het leven beter analyseren.
Flora
De Oligocene flora kenmerkt zich vooral door de naaldbossen die samen met de loofbossen de boventoon voerden. Deze bossen zijn voorbereid om lage temperaturen te kunnen overleven. Angiospermen begonnen zich te verspreiden naar een groot aantal habitats, een geweldig domein krijgen.
Door het koude klimaat werd een afname van tropische bossen waargenomen, die werden vervangen door kruidachtige planten en graslanden. Verschillende soorten planten kregen te maken met de actie van grazende dieren die zich ermee voeden. Laten we eens kijken wat deze dieren zijn.
Oligocene fauna
De Oligocene fauna wordt gekenmerkt door het hebben van vele groepen dieren die erin slaagden te diversifiëren en te bloeien ondanks de klimatologische omstandigheden waarin ze werden aangetroffen. In deze meer gediversifieerde groepen dieren vinden we vogels, reptielen en zoogdieren. Sommige wetenschappers noemen de Oligocene fauna de leeftijd van zoogdieren. Het is rond de tijd van het Cenozoïcum wat er nog meer zou kunnen groeien in termen van zoogdieren.
Er is een groot aantal nieuwe soorten zoogdieren verschenen, waaronder knaagdieren, hondachtigen, primaten en walvisachtigen. We gaan ze allemaal analyseren.
knaagdieren
Binnen de orde van knaagdieren vinden we een meer overvloedige groep zoogdieren die zich tijdens de Oligocene fauna hebben ontwikkeld. Het kenmerk dat hen van de rest hielp onderscheiden, waren de zeer scherpe snijtanden met meerdere toepassingen. Een daarvan is om roofdieren te bijten of op hout te knagen. De bekendste Oligocene knaagdierfamilie was de Eomyidae. Ze waren vergelijkbaar met de eekhoorns van vandaag, maar met een kleiner lichaam en boomgewoonten.
primaten
Ze zijn een groep zoogdieren die worden gekenmerkt door vijf vingers op hun ledematen. Een van de belangrijkste voordelen van deze primaten ten opzichte van andere zoogdieren is de opponeerbare duim. Bovendien hebben ze plantigrade voeten waardoor de hele voetzool kan worden ondersteund om te bewegen. Het tandpatroon is gegeneraliseerd en niet erg gespecialiseerd. De primaten die op dit moment vaker kunnen worden waargenomen, waren de maki en de spookdier.
De spookdier is een neef met een klein formaat van ongeveer 10 centimeter. Hun belangrijkste kenmerken zijn dat ze grote ogen hebben waardoor ze hun zicht in het donker kunnen aanpassen. Ze zijn volledig op dieet op de adder en brengen de meeste tijd door in de takken van bomen.
Bovendien de maki is een primaat die afhankelijk van de ondersoort in grootte kan variëren. Een van de opvallende kenmerken is de lange staart. Deze staart is vaak langer dan het hele lichaam. Hun ogen zijn groot en ze kunnen het donker zien. Ze onderscheiden kleuren niet goed, hoewel ze vormen kunnen onderscheiden.
Oligocene fauna: hondachtigen
Binnen de hondachtigen behoren ze tot de groep wolven en honden. Het belangrijkste kenmerk is het hebben van een middelgroot lichaam en het lopen ondersteund op de toppen van de vingers. Het is vleesetend voedsel en velen van hen zijn roofdieren. Ze verschenen in het Eoceen en werden later gediversifieerd.
Walvisachtigen
De groep zoogdieren die zich het meest heeft kunnen aanpassen aan het zeeleven. De belangrijkste kenmerken zijn de voorpoten die zijn aangepast om vinnen te kunnen worden. Hun achterste vinnen zijn met het verstrijken van de tijd verdwenen. Hun ademhaling is pulmonaal, dus ze moeten vaak naar de oppervlakte stijgen om de lucht op te nemen.
Tijdens de Oligocene fauna een van de grootste landzoogdieren ontwikkeld. Het staat bekend als het Paraceratherium. Het had de geschatte afmetingen van bijna 8 meter hoog en 7 meter lang. Het waren herbivore dieren met een zeer goed ontwikkeld reukvermogen. Het was helemaal niet gezellig, maar ze hadden een eenzaam leven. Blijkbaar vochten ze met elkaar, botsten ze met hun hoofd en lieten ze ze beschermen door botten van de schedel die veel dikker waren dan normaal.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over de Oligocene fauna.