El Mioceen- Het was een van de twee tijdperken die het Neogene periode binnen de Cenozoïcum. Dit is een tijd waarin grote veranderingen plaatsvonden op klimatologisch, biologisch en orogeen niveau. Het klimaat kende verschillende temperatuurschommelingen en dit veroorzaakte de succesvolle ontwikkeling van bepaalde soorten dieren en planten die konden diversifiëren en zich over uitgestrekte gebieden konden verspreiden. De Miocene fauna het werd gekenmerkt door dieren die naast elkaar in dezelfde ecosystemen leefden en andere die zich wijd konden ontwikkelen.
In dit artikel gaan we je vertellen over alle kenmerken, evolutie en soorten van de fauna van het Mioceen.
hoofdkenmerken
Gedurende deze tijd waren er bepaalde schommelingen in de temperatuur op aarde. Aan het begin van het Mioceen vonden we vrij lage temperaturen die in de loop van de tijd langzaam stegen. Ongeveer halverwege het seizoen werden optimale warme temperaturen bereikt om grote aantallen plant- en diersoorten met succes te ontwikkelen.
Het geval van zoogdieren, vogels en reptielen en amfibieën waren degenen die gedurende deze periode het meest konden diversifiëren. Het is bekend dankzij een belangrijk fossielenbestand dat er in die tijd exemplaren op onze planeet leefden.
Het Mioceen was een tijdperk dat ongeveer duurde ongeveer 8 miljoen jaar geleden en begon ongeveer 23 miljoen jaar geleden. Gedurende al die tijd was de orogene activiteit zeer intens, waardoor verschillende bergketens groeiden. Op sommige specifieke plaatsen op de planeet had deze orogene groei belangrijke gevolgen. Een daarvan was de zoutcrisis in Messini.
Dankzij deze orogene veranderingen en de warmste optimale temperaturen over de hele planeet de meeste zoogdieren, vogels, reptielen en amfibieën konden worden gediversifieerd. Er zijn fossiele gegevens dat er in die tijd grote aantallen en variëteiten van zoogdieren bestonden. Alle fossielen hebben verschillende groottes en voedselvoorkeuren. Het is bekend dat zoogdieren de groep dieren waren die de grootste ontwikkeling en diversificatie doormaakte.
Flora
Voordat we de fauna van het Mioceen gaan analyseren, moeten we ook rekening houden met de flora. Dit komt door het feit dat een groot deel van de dieren die in het Mioceen aanwezig waren, herbivoren waren. Een groot deel van deze dieren en planten wordt vandaag bewaard en vormt een belangrijk onderdeel van de grote diversiteit aan ecosystemen.
Tijdens het Mioceen werd het waargenomen een aanzienlijke afname van de omvang van bossen en oerwouden. Dit komt door de daling van de temperaturen die aanvankelijk aan het begin van de tijd optraden. Een van de belangrijkste redenen waarom groene ruimten werden verminderd, was de vermindering van regenval wereldwijd. Als gevolg hiervan moesten veel plantensoorten zich aanpassen aan deze omstandigheden met weinig regen.
Hierdoor zijn kruidachtige planten en planten die klein zijn planten die de planeet begonnen te domineren. Dit zijn planten met een groot vermogen om lange periodes van droogte en vorst te weerstaan. Gedurende deze tijd bloeiden angiospermen. Het zijn die planten met bedekte zaden.
Kruidachtig zijn die planten waarvan de stengels niet houtachtig zijn. Het zijn flexibele stengels met een groene kleur en groene bladeren. Ze worden in groepen aangetroffen en zijn redelijk goed bestand tegen droogte en lage temperaturen. Aan de andere kant vinden we de chaparral. De chaparral is een soort bioom waarin zich een bepaald type vegetatie ontwikkelt dat bekend staat als chaparros. Deze korte bomen zijn kleine houtachtige struiken die in extreme omgevingsomstandigheden kunnen overleven. Ook cactussen en struiken ontwikkelden zich in grote mate.
Miocene fauna
Gedurende deze tijd is het onbetwistbaar dat de groep dieren die tot de Miocene fauna behoorde die zich het meest ontwikkelde, zoogdieren waren. Beide kleine zoogdieren, zoals de knaagdierengroep, slaagden erin om te evolueren tot grote zoogdieren zoals sommige zeedieren. De groep vogels kende ook een grote uitbreiding in bereik en overvloed. Dit alles is bekend dankzij de fossielen van exemplaren die over de hele planeet zijn gevonden.
De landzoogdieren die tijdens de Miocene fauna in overvloed aanwezig waren, zijn de volgende:
- Gomphotherium (uitgestorven): het is een groot zoogdier dat zijn leefgebied had op het grondgebied van Eurazië. Het werd 3 meter groot en een van de belangrijkste kenmerken is dat ze twee paar redelijk lange en resistente slagtanden hadden.
- Amphicyon: is een andere soort die vandaag is uitgestorven. Zijn uiterlijk was dat van een dier tussen hond en beer. Met een vrij compact lichaam, 4 dikke ledematen en een lange staart. Ze konden een meter hoog en twee meter lang worden en meer dan 200 kilo wegen.
- merychippus: vandaag is dit dier uitgestorven. Het was een klein dier en wordt gekenmerkt door 3 vingers aan elke ledemaat. De specialist in het verplaatsen van terreinen gegroepeerd in kuddes om te grazen. Qua uiterlijk leek het op de paarden en zebra's van vandaag.
- Astrapotherium: een ander dier dat vandaag is uitgestorven. Het was een van de grootste zoogdieren, met een gewicht tot een ton en een lengte van 3 meter. Een van de belangrijkste kenmerken waren de tanden die erop wezen dat het herbivoor was. Dankzij grote ledematen konden ze door drassig en droog terrein bewegen.
- Megapedetees: een andere soort die tot de orde der knaagdieren behoort. Het formaat was erg klein, hoewel het 3 kilo bereikte. Het lichaam leek op dat van een haas en het had vrij krachtige en ontwikkelde achterpoten. Aan de andere kant waren de voorste ledematen vrij kort.
Zoals we eerder hebben vermeld, hebben waterzoogdieren zich in deze tijd ook behoorlijk gediversifieerd. In de groep vogels waren er grote exemplaren en anderen die hun overlevingsinstinct behoorlijk ontwikkelden. Wat betreft reptielen en amfibieën, overheersten die roofzuchtige carnivoren.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over de fauna van het Mioceen.