Als we het hebben over de diepten van de hel op onze planeet, hebben we het over het punt dat het dichtst bij het middelpunt van de aarde ligt. In dit geval, hoewel het niet het dichtstbijzijnde punt is, is het wel het diepste punt geregistreerd op ongeveer 11.000 meter diepte. We praten over de Mariana Trench. De mens heeft bijna het einde van deze graven kunnen bereiken, maar is nooit helemaal aangekomen.
In dit artikel gaan we je alles vertellen wat je moet weten over de Mariana Trench en zijn curiosa.
Een plek in de hel
Over de hele wereld zijn er veel dingen verspreid over de hele wereld. De Mariana Trench is echter de diepste plek op aarde geworden. Hier hebben we een druk en meer dan 1000 atmosfeer, slechts 4 graden temperatuur en totale duisternis. Omdat het zo diep is, bereikt het zonlicht hier niet. Het lijkt de meest ontmoedigende hel die we ons kunnen voorstellen en wordt het centrum van de planeet of de hel genoemd. Hoewel het zich in het diepste deel van de planeet bevindt, kunnen we leven vinden. Het heeft een halvemaanvormige vorm en wordt gevonden ten oosten van de Mariana-eilanden in de Filippijnen.
In deze put bevindt zich het diepste punt van de aarde, hoewel het niet het dichtst bij het midden is vanwege de onregelmatigheid van onze geoïde. Het heeft een diepte van meer dan 11.000 meter onder het aardoppervlak. Als we de Mount Everest binnen zouden zetten, zou het nog een paar meter duren om dicht bij het oppervlak te komen. In dit bed heeft de mens talloze onderzoeken gedaan. De eerste was in 1960. Hier bereikt de beroemde Aguste Piccard samen met Don Walsh een diepte van 10.911 meter. Later, in 2012, slaagde filmmaker James Cameron erin om af te dalen tot 10.908 meter. Het record werd gevestigd door Victor Vescovo en bereikte een diepte van 10.928 meter. De indruk van deze man viel behoorlijk tegen. En hij was in staat om de overblijfselen van menselijke besmetting zelfs in het diepste punt van de oceaan te zien.
In deze put is een grote hoeveelheid plastic vervuiling, en hoewel het de diepste plek op aarde is, omdat het een kale scène is en bijna een kant, vervuiling is hier aanwezig.
Wat leeft in de Mariana Trench
De reis naar de bodem van de Mariana Trench is als een reis naar een enorme eenzaamheid. Hoewel we op deze diepten vrij zijn van de aanwezigheid van de mens, zijn we niet alleen. Hoewel maar weinig wezens in staat zijn om deze extreme omstandigheden te overleven, zijn er sommigen die dat wel doen. In 2011 werd dat ontdekt op de bodem van de afgrond waren enkele xenofiele wezens. Dit betekent dat het op het eerste gezicht levende wezens zijn die lijken op zeesponzen en andere dieren.
Om in deze omgevingen te kunnen overleven, zijn enkele zeer geavanceerde evolutionaire aanpassingen nodig. Het zijn micro-organismen die zijn georganiseerd in pseudostructuren. Dit betekent dat ze een aantal georganiseerde feesten hebben die complexer lijken dan ze in werkelijkheid zijn. Ze zijn zeer gespecialiseerd om voor het leven in deze bijna onmogelijke omstandigheden te kunnen leven. Door dit soort aanpassing te hebben, zijn ze extreem, het zijn zeer delicate wezens geworden en er is geen enkele verzameling geweest om het in het leven te bestuderen. Op dit moment lijkt het een onmogelijke taak om deze dieren op een efficiënte manier levend te kunnen bestuderen.
Veel van wat we van deze organismen weten, is van familieleden die bekend staan als Xenophyophorea. Het is een klasse van protisten, waaronder eencellige organismen, waaronder amoeben. Deze xenofioforen zijn dieren die zich uitstrekken tot de zeebodem op een diepte van meer dan 6.000 meter. In deze klasse van protisten vinden we vrij moeilijke dieren om mee om te gaan, die in veel opzichten nog steeds een mysterie zijn.
Vanwege het grote aantal van deze dieren proberen zeebiologen te speculeren over de rol van deze ecosystemen. Men denkt dat ze misschien hebben een fundamentele rol in de cyclus van sedimenten die naar de bodem zakken. Naast de xenofioforen vinden we enkele micro-organismen die de zeebodem bewonen. Het is moeilijk om monsters van deze organismen te verkrijgen, aangezien ze nauwelijks bestand zijn tegen veranderingen in de extreme omgevingsomstandigheden. Het hebben van mariene aanpassingen van deze complexe ecosystemen is moeilijk voor hen om zich aan te passen aan andere.
Soorten van de Mariana Trench
Als we wat dieper gingen, vonden we wat diepere vissen, waaronder we enkele met een geleiachtig weefsel. Dit weefsel is erg inconsistent en stort in als de druk en temperatuur niet die van de Mariana Trench zijn waar ze leven. Sommige soorten die deze diepere plaatsen bewonen, laten deze plek ondanks zijn bestaan spectaculair eenzaam lijken.
In tegenstelling tot wat er gebeurt bij andere diepere investeringen in de ochtendput, worden er geen bioturbaties waargenomen. Bioturbaties zijn niets meer dan enkele wijzigingen in het terrein gevormd door de actie van dieren. We vinden bijvoorbeeld bioturbaties veroorzaakt door wormen of holothurianen die het terrein kunnen vormen met hun biologische activiteit. De grootste dieren die op een diepte van ongeveer 8.000 meter leven, zijn vlokreeftjes. Het zijn dieren met een uiterlijk dat lijkt op lama's en behoren tot de groep van kreeftachtigen.
Sommige soorten koppotigen, zoals inktvissen, reuzeninktvissen genaamd, kunnen deze diepten bereiken. Zeker is het nog niet, maar het zijn dieren die zijn aangepast aan extreme omstandigheden. Toen we eenmaal nog dieper gingen, vonden we cnidarians, waaronder kwallen en hydra's. We hebben er ook een paar gevonden blinde toothy-vissen, enkele schaaldieren met lange poten en wat vreemd uitziende zeekomkommers.
Tussen de hadal- en waarschuwingszone, gelegen op een diepte tussen 4.000 en 6.000 meter, hebben we enkele dieren met het uiterlijk van buitenaardse wezens. Hier zijn de meest angstaanjagende tekenen van onze aard.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over de Mariana Trench en zijn kenmerken.