El Jordaan rivier het is een smalle rivier van 320 kilometer lang. Het vindt zijn oorsprong in het Anti-Libanongebergte in het noorden van Israël, mondt uit in de Zee van Galilea aan de noordelijke voet van de berg Hermon en eindigt in de Dode Zee aan de zuidkant. Het vormt de grens tussen Jordanië en Israël. De rivier de Jordaan is de grootste, meest heilige en belangrijkste rivier in het Heilige Land en wordt vele malen genoemd in de Bijbel.
In dit artikel gaan we je alle kenmerken, geschiedenis, geologie en belang van de rivier de Jordaan vertellen.
hoofdkenmerken
Een van de bijzonderheden van de rivier de Jordaan is dat het is meer dan 360 kilometer lang, maar vanwege de bochtige koers is de werkelijke afstand tussen de bron en de Dode Zee minder dan 200 kilometer. Na 1948 markeerde de rivier de grens tussen Israël en Jordanië, van het zuidelijke deel van het Meer van Galilea tot waar de rivier de Abis stroomt vanaf de oostelijke (linker)oever.
Sinds 1967, toen Israëlische troepen de Westelijke Jordaanoever bezetten (dat wil zeggen, het grondgebied van de Westelijke Jordaanoever ten zuiden van de samenvloeiing met de Ibis-rivier), heeft de Jordaan zich echter als een staakt-het-vurenlijn zuidwaarts naar de zee uitgebreid.
De Grieken noemden de rivier Aulon en soms noemden de Arabieren het Al-Sharī'ah ("plaats van drinkwater"). Christenen, joden en moslims vereren de rivier de Jordaan. Het was in zijn wateren dat Jezus werd gedoopt door Johannes de Doper. De rivier is altijd een religieus heiligdom en een plaats van dopen geweest.
De rivier de Jordaan heeft drie hoofdbronnen, die allemaal ontspringen aan de voet van de berg Hermon. De langste hiervan is Ḥāṣbānī, nabij Ḥāṣbayyā in Libanon, op 1800 voet (550m). De Banias-rivier stroomt vanuit het oosten door Syrië. In het midden ligt de rivier de Dan, waarvan het water bijzonder verfrissend is.
Net binnen Israël komen deze drie rivieren samen in de Hula-vallei. De vlakte van de Ḥula-vallei werd oorspronkelijk bezet door meren en moerassen, maar in de jaren vijftig werd ongeveer 1950 vierkante kilometer drooggelegd om landbouwgrond te vormen. In de jaren 60, een groot deel van de valleibodem was gedegradeerd en delen stonden onder water.
Er werd besloten om het meer en het omliggende wetland als beschermd natuurgebied te behouden, en een deel van de flora en fauna, met name trekvogels, keerde terug naar het gebied. Aan de zuidkant van de vallei snijdt de rivier de Jordaan een ravijn door een basaltbarrière. De rivier daalt steil naar de noordkust van het Meer van Galilea.
Vorming van de Jordaan
De rivier de Jordaan ligt boven de Jordaanvallei, een depressie in de aardkorst tussen Israël en Jordanië die tijdens het Mioceen ontstond toen de Arabische plaat naar het noorden en vervolgens naar het oosten trok, weg van het huidige Afrika. Na ongeveer 1 miljoen jaar het land rees en de zee trok zich terug. Trias- en Mesozoïsche lagen zijn ontdekt in de oost-centrale Jordaanvallei.
Flora en fauna van de rivier de Jordaan
De rivier de Jordaan stroomt ongetwijfeld midden door een van de dorre streken van het Nabije Oosten. Meeste van de vruchtbaar land is te vinden op de Westelijke Jordaanoever en op de oost- en westoever van de rivier de Jordaan. In dit bassin vind je ondervochtige mediterrane streken tot droge streken waar de soort is aangepast om te leven.
Er zijn ook vissen zoals Luciobarbus longiceps, Acanthobrama lissneri, Haplochromis flaviijosephi, Pseudophoxinus libani, Salaria fluviatilis, Zenarchopterus dispar, Pseudophoxinus drusensis, Garra ghorensis en Oxynoemacheilus insignis; weekdieren melanopsis ammonis y melanopsis costata en schaaldieren zoals Potamon Potamios en die van het geslacht Emerita. In het bassin wonen zoogdieren zoals knaagdieren Mus macedonicus en de Euraziatische otter (lutra lutra); insecten zoals Calopteryx syriaca en vogels zoals de Sinaï-goudvink (Carpodacus synoicu).
Wat de flora betreft, overheersen struiken, struiken en grassen, en op punten hoger groeien olijfbomen, ceders, eucalyptus, zelfs eiken en dennen, en op de laatste plaatsen groeien doornige struiken.
Economisch belang
De wateren van de rivier de Jordaan zijn de op een na belangrijkste waterbron in Israël. Veel van het water wordt gebruikt om landbouw en veeteelt te financieren, en naarmate de rivierbevolking groeit en de economie zich ontwikkelt, is het oppompen van water essentieel om aan de behoeften van de bewoners te voldoen. Alleen al Jordanië ontvangt 50 miljoen kubieke meter water uit de rivier de Jordaan.
De vraag naar water voor landbouw en huishoudelijk gebruik is hoog; aan de andere kant is de waterbehoefte van de industriële sector erg klein. Dit is voornamelijk te wijten aan het toegenomen aantal en de omvang van de industrieën in de industriezone van de Golf van Aqaba en de Dode Zee-regio.
bedreigingen
Ooit een heldere en veilige rivier, is de rivier de Jordaan nu een sterk vervuilde en zeer zoute watermassa. In principe stroomt de rivier door een van de meest dichtbevolkte en waterschaarste regio's ter wereld, dus het gebruik van de natuurlijke hulpbronnen overschrijdt vaak het regeneratieve vermogen. Geschat wordt dat de stroom van de rivier is teruggebracht tot 2% van de oorspronkelijke stroom. Hoge verdamping, droge klimaten en overmatig pompen leiden tot verzilting. Kortom, mensen geven om de toekomst van de rivier de Jordaan en de mensen in het stroomgebied.
Om ernstige milieuproblemen te voorkomen, hebben sommige organisaties en regeringen de handen ineengeslagen om zich te concentreren op het duurzame beheer van rivierbronnen. De rivier de Jordaan, een zoetwaterstroom in een typische droge regio van het Midden-Oosten, is een belangrijke, unieke en kostbare hulpbron voor de miljoenen mensen die er in de buurt wonen.
Het heeft bijna 98% van zijn geregistreerde stroom verloren als het land dat zijn wateren gebruikt (Israël, Syrië, Jordanië en Palestina) zal de komende jaren waarschijnlijk opdrogen. Zonder concrete en effectieve maatregelen. Israël, Syrië en Jordanië zijn verantwoordelijk voor het instorten van de Jordaan, de rivier waar Jezus werd gedoopt, die nu een naar de hemel open riool is waar duizenden kubieke meters afvalwater doorheen stroomt. De wateren van het Meer van Galilea en de Dode Zee, 105 kilometer naar het zuiden, worden met een snelheid van bijna 1.300 miljard kubieke meter per jaar leeggepompt.
De staat Israël draagt voortdurend water over, wat ongeveer 46,47% van de stroom voor huishoudelijk gebruik en landbouwproductie vertegenwoordigt; Syrië is 25,24%, Jordanië 23,24% en Palestina 5,05%. Daarom is de rivier de Jordaan niet langer een constante bron van zoet water van hoge kwaliteit en bereikt de stroom nu amper 20-30 miljoen kubieke meter per jaar.
Ik hoop dat u met deze informatie meer te weten kunt komen over de rivier de Jordaan en zijn kenmerken.