De mens heeft in zijn avontuur om het universum te leren kennen talloze technologische apparaten gebruikt die hem in staat hebben gesteld om een grote hoeveelheid zeer nuttige informatie te leren en te extraheren. De Cassini-sonde het is al meer dan 20 jaar op avontuur door de ruimte en is de metgezel van Saturnus geworden. Een paar jaar geleden verliet hij ons echter met enkele beelden en buitengewone kennis.
In dit artikel gaan we je alle kenmerken vertellen, belangrijke reis van de Cassini-sonde.
hoofdkenmerken
Het werd gelanceerd in 1997 en bereikte Saturnus pas in 2004. Tijdens deze 7-jarige reis moest het door een aantal moeilijkheden gaan. De laatste fase is gestart op 22 april 2017 en was verantwoordelijk voor het oversteken van het gebied tussen de ringen en de planeet. Uiteindelijk werd het na zoveel jaren dienst vernietigd in de atmosfeer van Saturnus.
Als we de 7 schade tellen die nodig was om Saturnus te bereiken, dan tellen we 13 jaar emissie bij elkaar op, dus het heeft behoorlijk wat functies kunnen vervullen. Het is 13 jaar lang rond de planeet gezworven waarin het mogelijk is geweest om een grote hoeveelheid informatie over de belangrijkste satellieten te extraheren. Al na 10 jaar in een baan om de aarde bood het gegevens van meer dan 3.500 miljoen afgelegde kilometers rond de planeet, ongeveer 350.000 foto's en meer dan 500 GB aan gegevens voor wetenschappers.
De Cassini-sonde heeft deze hele reis echter niet alleen gemaakt. Zijn partner was Huygens en het werd vervaardigd door de European Space Agency (ESA). Deze metgezel scheidde na de landing op Titan op 14 januari 2005. De missie van de Cassini-sonde werd sinds 2008 verlengd, maar dankzij de uitstekende staat is de missie tot dit jaar verlengd. Hoewel het de zwaartekracht van Titan gebruikt om baanveranderingen aan te brengen, gebruikt het zijn brandstof om bepaalde manoeuvres uit te voeren. Na zoveel jaren is de brandstof praktisch in weinig reserve gebleven en NASA heeft er de voorkeur aan gegeven deze te vernietigen en een val op een van de manen te voorkomen die gebieden van speciale wetenschappelijke waarde besmet.
We vervuilen onze planeet en omgeving genoeg om naar Saturnus te gaan om zijn manen te vervuilen.
Grote ontdekkingen van de Cassini-sonde
Laten we eens kijken wat de grootste ontdekkingen zijn die de Cassini-sonde heeft gedaan. Die begeleidingen bij Saturnus, is een geweldige ontdekkingsreiziger geweest die heeft tot 7 nieuwe manen van de planeet ontdekt en bevestigd dat Enceladus wordt bedekt door een wereldwijde oceaan verborgen onder een laag buitenste ijs. De laatste laatste missie was een van de gevaarlijkste sinds het een hellende en excentrische baan binnenging waarvan het dichtste punt bij de planeet bijna 8.000 kilometer was. In deze missie legde het 22 perfect geprogrammeerde ronden af, aangezien het met een relatieve snelheid van 34 kilometer per seconde de ruimte tussen de ringen en de planeet kon doorkruisen met een marge van ongeveer 2.000 kilometer.
Zijn laatste baan werd geholpen door de zwaartekracht van de maan van Saturnus. De sonde moest in zijn laatste baan worden geplaatst die zich op het dichtstbijzijnde punt bij de planeet bevond met slechts ongeveer 1.000 km. Daarin was hij in staat om betere gegevens aan te bieden waarmee hij de interne structuur van de planeet en zijn ringen kon analyseren. Met een nauwkeurigheid van 5% was het mogelijk om de massa te berekenen en foto's te maken van de wolken en de atmosfeer. Eindelijk, op 11 september 2017, begon het aan zijn laatste vlucht om het uiteenvallen van de atmosfeer van Saturnus te beëindigen.
Cassini-sonde en bewoonbare plaatsen
Voordat de missie begon, was het onduidelijk of er ergens in het buitenste zonnestelsel een bekende mix van elementen bestond die essentieel zijn voor leven: bevroren water, vloeibaar water, basischemicaliën en energie, zonlicht of chemische reacties. Sinds Cassini bij Saturnus aankwam, heeft aangetoond dat het mogelijk is om een bewoonbare wereld met oceanen te hebben.
Enceladus, hoewel klein van formaat, bleek sterke geologische activiteiten en vloeibare waterreserves te hebben nabij de zuidpool, omdat het wereldwijd vloeibaar water is. De oceaan bevat zout en eenvoudige organische moleculen en laat waterdamp en gel vrij door geisers in scheuren op het oppervlak. Het bestaan van deze oceaan maakt Enceladus een van de meest veelbelovende plekken in het zonnestelsel om leven te vinden.
In de loop der jaren heeft de Cassini-sonde ook een van de meest hypothetische mysteries opgelost: waarom Enceladus het helderste hemellichaam in het zonnestelsel is. Dit komt omdat het een lichaam van ijs was.
Titan is ook een sterke kandidaat voor het vinden van leven. De Huygens-sonde met Cassini landde op het oppervlak van de satelliet en vond bewijs van een oceaan onder het ijs, die mogelijk uit water en ammoniak bestaat, en de atmosfeer zit vol met prebiotische moleculen. Hij zag dat het een compleet hydrologisch systeem bevatte, met rivieren, meren en oceanen gevuld met vloeibaar methaan en ethaan.
Op basis van het model geloven wetenschappers dat de oceaan van Titan ook hydrothermale ventilatieopeningen kan bevatten, die energie leveren voor het leven. Daarom hopen wetenschappers de oorspronkelijke omstandigheden te behouden voor toekomstig onderzoek. Daarom maakten ze de Cassini-sonde made hij zal "zelfmoord plegen" tegen Saturnus om te voorkomen dat hij op deze maan valt en hem vervuilt.
Op Titan liet de missie ons ook een aardachtige wereld zien waarvan het klimaat en de geologie ons helpen onze eigen planeet te begrijpen. Op een manier, Cassini is als een tijdmachine, die een venster voor ons opent om de fysieke processen te zien die mogelijk de ontwikkeling van het zonnestelsel en planetaire systemen rond andere sterren hebben gevormd.
Het ruimtevaartuig heeft een glimp van het Saturnus-systeem gegeven. Het kreeg informatie over de samenstelling en temperatuur van de bovenste atmosfeer, stormen en krachtige radio-emissies. Hij observeerde voor het eerst overdag en 's nachts bliksem op het aardoppervlak. Er is ook zijn ring, een natuurlijk laboratorium om de vorming van planeten te bestuderen, een soort miniatuur zonnestelsel.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over de Cassini-sonde en zijn bijdragen.