Als er iets is om over na te denken of de mens nieuwsgierig is of niet, heeft hij de maan bereikt of, in ieder geval, onze planeet verlaten en een tijdje in de ruimte blijven. Het extraheren van informatie van buitenaf wordt belangrijk voor de mensheid met betrekking tot het functioneren van zowel onze planeet als de Zonnestelsel en het hele universum. Daartoe kondigde NASA eind juli 1960 aan dat het Apollo-programma werd gelanceerd. De Apollo-missies Ze waren goed bekend over de hele wereld en eerder was er een groter verlangen naar kennis over het universum bij de bevolking.
In dit artikel gaan we de kenmerken van de Apollo-missies en het belang dat ze hebben gehad voor de ontdekking van de wetenschap samenvatten.
Apollo-programma
Aan het begin van de oprichting van het Apollo-programma werd alleen gedacht dat het een soort reis zou zijn om de beste plek om op de maan te landen te vinden. Iets zo belangrijks, maar tegelijkertijd, moet risicovol niet lichtvaardig worden opgevat. Het is te zeggen, we hadden het over de mens die op een ander terrein stapte dat niet onze planeet was, maar onze ster, de maan. Voor deze prestatie moesten we bereid zijn om de juiste plek te gaan zoeken, zodat het geen problemen zou veroorzaken.
Dit alles was een eerste benadering. Later waren er echter talrijke druk op de ruimterace en ongeduld voor de mens om zo snel mogelijk naar de maan te gaan. Dit leidde ertoe dat de Apollo-missies niet bedoeld waren om een ideale landingsplaats te garanderen, maar het definitieve project voor de mens om voor de eerste keer op de maan te stappen.
Op die momenten de president van de Verenigde Staten was John F. Kennedy, de koude oorlog werd erger door de USSR. Deze president was degene die de hele wereld aankondigde dat de mens voor het einde van de jaren zestig de maan zou bereiken en veilig en wel zou terugkeren. Hierdoor begonnen de Apollo-missies wereldwijde belangstelling te krijgen en werd elk nieuws met enthousiasme gevolgd.
Apollo 11, de bekendste missie
Wie heeft er nooit gehoord van de mythische Apollo 11-missie? Het ging over de missie die de mens uiteindelijk naar de maan bracht (hoewel dit vandaag zeer in twijfel wordt getrokken of het een complete montage was). Het vond plaats op 20 juli 1969, met Richard Nixon als president. De Apollo 11-missie was degene die op de maan kon landen met twee astronauten aan boord, Neil Armstrong en Edwin Buzz Aldrin. Zijn andere partner moest op het schip blijven en in een baan om de aarde blijven.
De eerste man die op de maan stapte en daarom alle verdiensten en zijn populariteit op zich nam, was Neil Armstrong. Daarom heb je waarschijnlijk nog nooit van zijn partner gehoord. Meer dan 500 miljoen mensen konden op hun televisies de komst van de mens op de maan zien.
Het Apollo-programma had niet alleen deze missie, maar had er ook een aantal waarin geen bemanning was. Deze missies waren meer bedoeld om de mogelijke fouten of ongelukken te testen die zich zouden kunnen voordoen als ze eenmaal in de ruimte waren. Het had ook 12 bemande missies. Van de 12 voltooide missies moesten er 3 in een baan om de aarde draaien, twee in een baan om de maan, een missie werd afgebroken, nog eens 3 missies werden geannuleerd om economische redenen en 6 daarvan konden op de maan landen. Daarom waren er 12 astronauten die op onze satelliet, de maan, hebben kunnen lopen. Deze 12 astronauten zijn: Neil Armstrong, Edwin Aldrin, Conrad Charles, Alan Bean, Alan Shepard, Edgar Mitchell, David Scott, James Irwin, John Young, Charles Duke, Cernan Gene en Harrison Schmitt.
Interesse in de Apollo-missies
Zoals we eerder hebben vermeld, nam de aandacht van het publiek in de kennis en verkenning van het universum af. Tegenwoordig hebben niet zo veel mensen verwachtingen over het ontmoeten of ontdekken van nieuwe planeten, nieuwe sterrenstelsels, enz. Niets verrast meer. Hetzelfde gebeurde met de Apollo-missies. Hij leek de interesse in het publiek te hebben verloren toen de Apollo 13-missie kon de aandacht van de wereld herwinnen. Het was NASA's zevende vlucht naar de ruimte en de derde om te landen.
Het schip, bemand door James Novell, John L. "Jack" Swigert en Fred W. Haise. stond bekend om "Houston we hebben een probleem". Het kwam uit op 11 april 1970 en begon met de explosie van een zuurstoftank. Dit was slechts het eerste van vele problemen die de missie had. Het is duidelijk dat met zoveel problemen de Apollo 13-missie de maan niet heeft bereikt. Hij had te kampen met de beperkte energie die ze hadden, een warmteverlies in de kajuit, met nauwelijks drinkwater en met de dringende noodzaak om de systemen die CO2 uit de omgeving van het schip haalden te repareren.
Eindelijk, ondanks alle problemen, kon Apollo 13 zonder serieuze problemen weer op aarde landen en Hollywood maakte van dit verhaal gebruik om zich eigen te maken in een van de beroemdste films van die tijd.
Einde van Apollo-missies
Dit programma duurde tot december 1972, toen het werd beëindigd. De kosten van investeringen in dit programma met als doel op de maan te stappen was ongeveer $ 20.443.600.000. Ondanks de grote investeringen die zijn gedaan in zowel personeel als technologie om zich te ontwikkelen, heeft de ervaring die is opgedaan met de maan niet genoeg gediend voor meer missies om naar de maan te gaan. "Reizen naar de maan is duur en niet erg winstgevend."
Niet alleen was de gecrashte Apollo 13 het enige programma dat fouten had. Apollo 1 was de eerste van de Apollo-missies die bemand werd. Een brand veroorzaakt in een van de vorige tests veroorzaakte de dood van de hele bemanning.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over de Apollo-missies en hun belang.