ကမ္ဘာသည် ၎င်း၏ဝင်ရိုးပေါ်တွင် အဖျားတက်နိုင်သည်။

ဒိုင်နိုဆောတွေ ကမ္ဘာမြေပေါ် လျှောက်သွားတဲ့အခါ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်း 84 သန်းလောက်က ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ကမ္ဘာဂြိုဟ်ဟာ ဇောက်ထိုးဖြစ်သွားခဲ့ပါတယ်။ ပို၍တိကျသည်မှာ၊ real pole shift ဟုခေါ်သော ဖြစ်စဉ်တစ်ခု ဖြစ်ပေါ်လာပြီး ၎င်း၏ဝင်ရိုးနှင့်စပ်လျဉ်း၍ ကောင်းကင်ကိုယ်ထည်၏ တိမ်းစောင်းမှုကို ပြောင်းလဲကာ "တုန်လှုပ်ခြင်း" ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သည်။ အဲဒါကို အတည်ပြုတဲ့ လေ့လာမှုအချို့ရှိပါတယ်။ မြေကြီးသည် ၎င်း၏ဝင်ရိုးပေါ်တွင် ထိပ်ဖျားသို့တက်နိုင်သည်။ ၎င်းသည် ကျွန်ုပ်တို့သိထားသည့်အတိုင်း လူသားမျိုးနွယ်နှင့် အသက်တာအတွက် ဆိုးရွားသော ပြဿနာများကို ဖြစ်စေနိုင်သည်။

ထို့ကြောင့်၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် ဤဆောင်းပါးတွင် ကမ္ဘာသည် ၎င်း၏ဝင်ရိုးကို မည်သို့ဖွင့်နိုင်ပုံနှင့် ၎င်းတွင် မည်သည့်အကျိုးဆက်များရှိလာနိုင်သည်ကို သင့်အား ပြောပြမည်ဖြစ်ပါသည်။

ကမ္ဘာသည် ၎င်း၏ဝင်ရိုးပေါ်တွင် အဖျားတက်နိုင်သည်။

ကမ္ဘာ၏ ပထဝီဝင်ရိုးစွန်း မြောက်နှင့် တောင်ဝင်ရိုးစွန်းများ သိသိသာသာ ရွေ့လျားလာသောအခါတွင် စစ်မှန်သော ဝင်ရိုးစွန်းများ ရွေ့လျားမှု ဖြစ်ပေါ်ပြီး အူတိုင်ကို ကာကွယ်သည့် အရည်အပေါ်ယံလွှာသို့ ကူးပြောင်းသွားပါသည်။ သံလိုက်စက်ကွင်းနှင့် ကမ္ဘာမြေပေါ်ရှိ သက်ရှိများကို ထိခိုက်စေခြင်းမရှိ၊ သို့သော် ရွှေ့ပြောင်းသွားသော ကျောက်တုံးကြီးသည် မီးခိုးသံလိုက် ဒေတာပုံစံဖြင့် နှောင့်ယှက်မှုကို မှတ်တမ်းတင်ခဲ့သည်။

"မင်းဟာ အာကာသကနေ ကမ္ဘာကို ကြည့်နေတယ်လို့ မြင်ယောင်ကြည့်ပါ" ဟု ဂျပန်နိုင်ငံ၊ တိုကျိုနည်းပညာတက္ကသိုလ်မှ ဘူမိဗေဒပညာရှင် Joe Kirschvink နှင့် စာရေးဆရာတစ်ဦးမှ ရှင်းပြသည်။ "စစ်မှန်သော ဝင်ရိုးစွန်း ပျံ့ပျံမှုသည် ကမ္ဘာသည် တစ်ဖက်သို့ တိမ်းစောင်းနေသည်ဟူသော ခံစားချက်ကို ပေးစွမ်းသည်၊ အမှန်တကယ် ဖြစ်ပျက်နေသည့်အရာမှာ ကျောက်ဆောင်မျက်နှာပြင် (အစိုင်အခဲ ကြမ်းပြင်နှင့် အပေါ်ယံယံလွှာ) သည် အရည်ဝတ်ရုံအထက်နှင့် အပြင်အူတိုင်တစ်ဝိုက်တွင် ရွေ့လျားနေသည်"

“ကျောက်တုံးတော်တော်များများဟာ တိပ်ခွေ တေးဂီတကို တီးခတ်ပုံနဲ့ ဆင်တူပြီး ဒေသတွင်း သံလိုက်စက်ကွင်းရဲ့ တိမ်းညွှတ်မှုကို မှတ်တမ်းတင်ထားပါတယ်” ဟု အင်စတီကျု့မှ ထုတ်ပြန်ချက်တွင် ဖော်ပြထားသည်။ ဥပမာအားဖြင့်၊ သေးငယ်သော magnetite ပုံဆောင်ခဲများ Magnetosomes များသည် ဘက်တီးရီးယားအမျိုးမျိုးကို လမ်းကြောင်းမှန်ပေါ်ရောက်အောင် ကူညီပေးပြီး သံလိုက်ဝင်ရိုးစွန်းများနှင့် တိကျစွာ ချိန်ညှိပေးသည်။. ကျောက်တုံးများ ခိုင်မာလာသည်နှင့်အမျှ ၎င်းတို့သည် ပိတ်မိလာပြီး ဝါးလုံးတည်ရှိရာနေရာနှင့် ကရေတက်ဆီယပ်စ်နှောင်းပိုင်းကာလတွင် ၎င်းရွေ့လျားပုံကို ညွှန်ပြသည့် "မိုက်ခရိုစကုပ်အိမ်မြှောင်အပ်များ" ကို ဖွဲ့စည်းခဲ့သည်။

ထို့အပြင်၊ သံလိုက်စက်ကွင်း၏ ဤမှတ်တမ်းသည် ကျောက်သားအစွန်းမှ မည်မျှအကွာအဝေးကို သိရှိနိုင်သည်- မြောက်ဘက်ကမ္ဘာခြမ်းတွင်၊ ၎င်းသည် လုံးဝဒေါင်လိုက်ဖြစ်နေပါက၊ ၎င်းသည် အလျားလိုက်ဖြစ်နေလျှင် အီကွေတာတွင်ထားသည်ဟု ဆိုလိုသည်။ တူညီသောခေတ်နှင့် သက်ဆိုင်သော အလွှာများ၏ တိမ်းညွှတ်မှုပြောင်းလဲမှုသည် ၎င်း၏ဝင်ရိုးပေါ်တွင် ဂြိုဟ် "တုန်လှုပ်ခြင်း" ကို ဖော်ပြသည်။

ကမ္ဘာသည် ၎င်း၏ဝင်ရိုးပေါ်တွင် ထိပ်ဖျားထိတက်နိုင်သလား၊

ဤဖြစ်စဉ်၏ လက္ခဏာများကို ရှာဖွေရန် အခြားသော စာရေးဆရာတစ်ဦးဖြစ်သည့် တရုတ်နိုင်ငံ ဘေဂျင်းမြို့ရှိ ဘူမိဗေဒနှင့် ဘူမိရူပသိပ္ပံမှ ပါမောက္ခ ရော့စ်မစ်ချယ်က ကျောင်းသားတစ်ဦးအနေဖြင့် သူလေ့လာသုံးသပ်ခဲ့သော ပြီးပြည့်စုံသော နေရာတစ်ခုကို ပြန်ပြောပြခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ အီတလီနိုင်ငံအလယ်ပိုင်း၊ Apennine တောင်များတွင်ရှိသော Apiro ရေကန်ဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့စုံစမ်းစစ်ဆေးရန် စိတ်ဝင်စားသည့်အချိန်တွင် ထုံးကျောက်များ အတိအကျပေါ်ပေါက်လာပါသည်။ လွန်ခဲ့သောနှစ်ပေါင်း 1 နှင့် 65,5 သန်းကြားတွင် ဒိုင်နိုဆောများ မျိုးသုဉ်းမည့် ခန့်မှန်းရက်စွဲ။

စစ်မှန်သော ဝင်ရိုးစွန်း လှည့်လည်ခြင်းဆိုင်ရာ အယူအဆဖြင့် မောင်းနှင်သော အီတလီ ထုံးကျောက်ပေါ်တွင် စုဆောင်းထားသော အချက်အလက်များအရ ကမ္ဘာသည် သူ့အလိုလို ပြုပြင်ခြင်းမပြုမီ ၁၂ ဒီဂရီခန့် စောင်းနေကြောင်း ညွှန်ပြသည်။ တိမ်းစောင်းခြင်း သို့မဟုတ် "တိမ်းစောင်းခြင်း" ပြီးနောက် ကျွန်ုပ်တို့၏ကမ္ဘာဂြိုဟ်သည် လမ်းကြောင်းပြောင်းသွားကာ နောက်ဆုံးတွင် 12° နီးပါး အကွေ့အကောက်တစ်ခုအဖြစ် စာရေးသူက "အပြည့်အဝ offset" နှင့် "scosmic yo-yo" နှစ်သန်းပေါင်း 25 သန်းခန့် တည်တံ့နေပါသည်။

လွန်ခဲ့သော နှစ်သန်းပေါင်း 100 အတွင်း ကမ္ဘာ၏ ဝင်ရိုး တည်ငြိမ်မှုကို လောင်းကြေးထပ်သည့် Cretaceous ခေတ်နှောင်းပိုင်းတွင် စစ်မှန်သော ဝင်ရိုးစွန်း လှည့်လည်ခြင်း ဖြစ်နိုင်ခြေကို ယခင် သုတေသန က ငြင်းဆိုခဲ့သည်။ ဘူမိဗေဒ မှတ်တမ်းမှ အချက်အလက် လုံလောက်စွာ မစုဆောင်းဘဲ၊ "ဒါက ဒီလေ့လာမှုနဲ့ သူ့ရဲ့ လှပတဲ့ ဖျော့ဖျော့သံလိုက်ဒေတာ ကြွယ်ဝမှုဟာ အလွန်လန်းဆန်းစေတဲ့ အကြောင်းရင်းတစ်ခုပါပဲ" ဟု Houston ရှိ Rice University မှ ဘူမိရူပဗေဒပညာရှင် Richard Gordon က မှတ်ချက်တွင် ထည့်သွင်းပြောကြားခဲ့သည်။

သိပ္ပံနည်းကျ ရှင်းလင်းချက်

ကမ္ဘာကြီးသည် အစိုင်အခဲသတ္ထု အတွင်းအူတိုင်၊ သတ္တုရည် အပြင်အူတိုင်နှင့် ကျွန်ုပ်တို့နေထိုင်ရာ မျက်နှာပြင်ကို လွှမ်းမိုးထားသည့် အစိုင်အခဲ mantle နှင့် အပေါ်ယံလွှာများပါရှိသော အလွှာလိုက် စက်လုံးဖြစ်သည်။ တစ်နေ့ကို တစ်ကြိမ်၊ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ကမ္ဘာ၏ အပြင်ဘက်အူတိုင်သည် အရည်ဖြစ်ပြီး အစိုင်အခဲ ဝတ်ရုံနှင့် အပေါ်ယံလွှာသည် ၎င်းအပေါ်မှ လျှောကျနိုင်သည်။ သမုဒ္ဒရာကြမ်းပြင်များကို စုပ်ထုတ်ခြင်းနှင့် ဟာဝိုင်အီကဲ့သို့ မီးတောင်ကြီးများကဲ့သို့သော နှိုင်းရသိပ်သည်းသော အဆောက်အဦများသည် အီကွေတာနှင့် ပိုမိုနီးကပ်ရန် နှစ်သက်သည်။

ဤအပေါ်ယံလွှာများ ရွှေ့ပြောင်းသွားသော်လည်း၊ ကမ္ဘာ၏ သံလိုက်စက်ကွင်းကို ပြင်ပအူတိုင်ရှိ convective သတ္တု Ni-Fe အတွင်းရှိ လျှပ်စီးကြောင်းများမှ ထုတ်ပေးပါသည်။ ရှည်လျားသောအကြေးခွံများပေါ်တွင် အပေါ်ယံအ၀တ်အထည်များနှင့် အပေါ်ယံလွှာများ၏ ရွေ့လျားမှုသည် ကမ္ဘာ၏အူတိုင်ကို မထိခိုက်နိုင်ပေ။ ယင်းအစား၊ ဤအပြင်ဘက်အူတိုင်ရှိ convection ပုံစံများသည် ကမ္ဘာ၏ လည်ပတ်ဝင်ရိုးတစ်ဝိုက်တွင် ကခုန်ရန် ဖိအားပေးခံရသည်ဟု ဆိုလိုသည်မှာ၊ ကမ္ဘာ့သံလိုက်စက်ကွင်း၏ ယေဘူယျပုံစံကို ခန့်မှန်းနိုင်သည်၊ သံလိုက်ချောင်းငယ်များပေါ်တွင် သံပိုက်များ တန်းစီထားသည့်အတိုင်း ဖြန့်ထွက်သည်။

ထို့ကြောင့် ဒေတာသည် မြောက်ဝင်ရိုးစွန်းများနှင့် တောင်ဝင်ရိုးစွန်းများ၏ ပထဝီဝင်အနေအထားဆိုင်ရာ ကောင်းမွန်သောအချက်အလက်များကို ပေးဆောင်ပြီး စောင်းသည် ဝင်ရိုးစွန်းများနှင့် အကွာအဝေးကို ပေးသည် (ဒေါင်လိုက်အကွက်သည် သင်ဝင်ရိုးစွန်းတွင်ရောက်နေသည်၊ အလျားလိုက်အကွက်သည် သင်အီကွေတာသို့ရောက်နေသည်)။ ကျောက်တုံးအများအပြားသည် တိပ်ဓာတ်ပြားဂီတကဲ့သို့ ဒေသသံလိုက်စက်ကွင်းများ၏ ဦးတည်ရာကို မှတ်တမ်းတင်သည်။ ဥပမာအားဖြင့်၊ အချို့သော ဘက်တီးရီးယားများမှ ထွက်လာသော သတ္တုတွင်းထွက် သံလိုက်ဓာတ်၏ သေးငယ်သော ပုံဆောင်ခဲများသည် အမှန်တကယ် တန်းစီနေပါသည်။ သေးငယ်သော သံလိုက်အိမ်မြှောင် ဆေးထိုးအပ်များသည် ကျောက်တုံးများ ခိုင်မာလာသောအခါတွင် အနည်အနှစ်များ ပိတ်မိသွားကြသည်။ ဤ "ကျောက်ဖြစ်ရုပ်ကြွင်း" သံလိုက်ဓာတ်အား လည်ပတ်မှုဝင်ရိုးသည် ကမ္ဘာ၏ အပေါ်ယံလွှာနှင့် ဆက်စပ်နေသည့်နေရာကို ခြေရာခံရန် အသုံးပြုနိုင်သည်။

ELSI အခြေစိုက်ရာ Tokyo Institute of Technology မှ လေ့လာမှုစာရေးဆရာ Joe Kirschwenk က "အာကာသမှ ကမ္ဘာကို ကြည့်မြင်ယောင်ကြည့်ပါ" ဟု ရှင်းပြသည်။ "အမှန်တကယ် ဝင်ရိုးစွန်း ပျံ့လွင့်မှုမှာ ကမ္ဘာသည် တစ်ဖက်သို့ တိမ်းစောင်းနေပုံရပြီး၊ အမှန်တကယ် ဖြစ်ပျက်နေသည့်အရာမှာ ကမ္ဘာ၏ ကျောက်ဆောင်အပြင်ဘက် အခွံတစ်ခုလုံး (အရည်အပြင်ဘက်အူတိုင်) ပတ်ပတ်လည်တွင် လှည့်ပတ်နေသော ကျောက်ဆောင်အပြင်ဘက် အခွံတစ်ခုဖြစ်သည်။" စစ်မှန်သော ဝင်ရိုးစွန်း ပျံ့လွင့်မှု ဖြစ်ပေါ်လာသော်လည်း၊ ဘူမိဗေဒပညာရှင်များသည် ယခင်က ကမ္ဘာမြေကြီး၏ အပေါ်ယံလွှာနှင့် အပေါ်ယံလွှာများ လည်ပတ်မှု ကြီးမားခြင်း ရှိမရှိ ဆက်လက် ဆွေးနွေးငြင်းခုံကြသည်။

ဤအချက်အလက်ဖြင့် ကမ္ဘာသည် ၎င်း၏ဝင်ရိုးကို ဖွင့်နိုင်သည်ဆိုသည်ကို သင်ပိုမိုလေ့လာနိုင်မည်ဟု မျှော်လင့်ပါသည်။