Río Genal

A cunca de Río Genal Atópase no sector occidental da provincia de Málaga, dentro da rexión da Serranía de Ronda, concretamente ao sur do devandito concello, pertencente á conca sur. É un dos ríos máis coñecidos de Málaga e ten características bastante curiosas.

Neste artigo contámosche todas as características, xeoloxía e orixe do río Genal.

características clave

Está delimitada ao leste pola serra Palmitera e a serra Bermeja, ao norte pola serra do Oreganal, ao oeste pola dorsal Atajate-Gaucín, sendo o sur a saída natural que o conecta co flysch do Campo de Xibraltar. Esta situación converte ao val do Genal nun territorio moi pechado e compartimentado e de difícil acceso tanto desde a meseta da Ronda, como dende o val do Guadiaro e a Costa do Sol.

Na súa cabeza, a conca seguía a dirección leste-oeste ata non hai moito. Comeza na confluencia co río Gorgot, onde xira en dirección noreste-suroeste. Finalmente, no termo municipal de Casares converxe con Guadiaro. Ten unha dirección norte-sur. Como aproximación do seu tamaño.

Hai que dicir que a cubeta cubre unha superficie de 343 quilómetros cadrados e unha anchura máxima de 19 quilómetros, obtido en sección transversal en dirección leste-oeste, cun ancho de polo menos 6 quilómetros. Desde Sierra Crestellina ata O ancho medio do río Guadiaro na parte baixa da conca é de aproximadamente 12,5 quilómetros e a lonxitude da canle, desde o río Seco ata a confluencia co río Guadiaro, é de aproximadamente 62,9 quilómetros.

Litoloxía do río Genal

O río Genal e toda a súa conca están formados por 3 dominios litolóxicos. Estes son os seguintes:

• Materiais calcáreos (calcarias, dolomías, caléndulas, etc.) atópanse sempre na marxe dereita do río Genal, desde o alto de Cascajares ata O Hacho, estendéndose desde alí ata a serra onde Crestellina. A súa aparición continuou ata o final de Atajate, desde onde alternou con materiais metamórficos (Manto Maláguide), ata Gaussine, onde reapareceron de xeito dominante os materiais carbonatados, dende o flysch do Campo de Xibraltar.
• O materiais metamórficos son os de Mantos Alpujárride e Maláguide (gneis, xisto, mica xisto, filita, etc.). Distribúense no centro da cunca. Están en contacto coa peridotita na marxe esquerda do río e co material calcáreo na marxe dereita. O impulso continuo leste-oeste transfórmase nun forte metamorfismo, todo debido á intrusión de ultramáficos na roca base da peridotita, como o manto Thrust, obviamente hai cuarcitas e gneis.
• El material ultra básico é un material que se atopa en Sierra Bermeja, unha poderosa serie de peridotita composta por unha variedade de metais pesados ​​e metais tóxicos. Distribúense sempre pola marxe esquerda do río Genal, desde a súa cabeza ata a Sierra Crestellina, distribuíndose continuamente, así se chama Sierra.

Monumento natural da fonte do río Genal

O Monumento Natural Nacemento do Río Genal é un afloramento natural do acuífero da Serra Branca, con auga cristalina que brota dos fermosos órganos internos ocos. No primeiro paseo, un afluente do río Guadiaro separa a rúa do xardín da cidade onde naceu: partido; unha encantadora vila branca na fonte do río Genal, na Serranía de Ronda No entorno, moi preto do parque natural da serra das Nieves. O labirinto de rúas empinadas e casas grandes agárrase ás empinadas paredes que penetran nas rochas.

Situada na parte alta da cidade, adxacente á área de lecer, a auga brota nun lugar encantador cheo de vexetación, fervenzas e purpurina. Durante a época de choivas, cando o nivel da auga no leito do río aumentou significativamente, o que Igualejeños chamou un estoupido de manancial: unha enorme e impresionante explosión de auga porque a auga de manancial é o que os xeólogos chaman sifón.

Nestes campos rotos de castiñeiros e oliveiras é case imposible nivelar. Todos os outeiros están reunidos no leito do Genal, unha liña de flotación chea de follas silvestres, case inextinguible por algúns hortos de paisaxes domesticadas. A vexetación principal ao longo do río está composta por chopos, olmos, freixos, salgueiros e ameneiros, que sombrean o leito do río xunto con balas, vimbios, tamariscos, xuncos, arándanos e durillos.

Augas dun pasado muiñeiro, na década dos 60 construíronse varias presas xunto á fonte do río que permitiron repoboala con troitas. É Igualeja terra de lendas, xa que neste lugar naceron tres bandidos coñecidos: “El Zamarra”, “El Zamarrilla” e “Flores Arrocha”.

Clima e hidroloxía

Debido á importante separación, á diversidade de exposición e ao importante gradiente de altitude, o clima da conca xenal é moi diferente desde o punto de vista do microclima, polo que a nivel xeral pódense marcar dúas áreas moi diferentes:

Por unha banda, o clima máis baixo de Genal está máis afectado polo océano, fronte á chegada do Campo de Xibraltar e á fronte inestable do Atlántico, o que significa (menor amplitude térmica, menos seca, etc.), pódese estender a Dorsal e Sierra. Bermeja limita cos municipios. Por outra banda, a parte superior mostrou unha lixeira sombra continental (maior amplitude térmica e maior seca).

Hai moitas preguntas sobre a fonte do río Genal, pero a maioría dos autores coinciden en que a fonte principal prodúcese polo contacto con carbonatos e substancias metamórficas, aínda que normalmente crese que a fonte é o afloramento de Igualeja, que ten 230 l / s. , que constitúe o río a maior achega no seu nacemento. Non obstante, a súa irregularidade impide a persistencia de correntes augas abaixo.

Outras achegas importantes son o río Nacimiento, causado tamén pola descontinuidade da litoloxía de xistos cársticos e o afloramento de Júzcar, de 185 l / s, sen ignorar a achega dos ríos Seco e Guadarín na marxe esquerda. É a dirección xeral do río nesta parte leste-oeste.

Espero que con esta información poida aprender máis sobre o río Genal e as súas características.