Todo o planeta está a traballar reducir os efectos do cambio climático e para un clima adecuado no que vivir en harmonía. Nun resumo de 2016 poñereite nun contexto climático.
O ano 2016 caracterízase por un nome que soará por moito tempo: Acordo de París. Este acordo entrou en vigor e foi ratificado por 120 países. Vexamos as perspectivas climáticas como foi ao longo deste ano.
O Acordo de París
O Acordo de París foi o substituto indiscutible do anterior Protocolo de Kioto. O obxectivo é poder reducir as emisións de gases de efecto invernadoiro para loitar contra o cambio climático e promover a transición enerxética. Este acordo entrou en vigor 4 de novembro nun tempo récord cando se compara co protocolo de Kioto onde o procedemento de aprobación levou uns sete anos.
Este gran pacto climático foi ratificado polos países responsables das maiores emisións de gases de efecto invernadoiro do planeta. Hai tantas que representan case o 90% das emisións globais. Por outra banda, as eleccións á presidencia dos Estados Unidos auguraron unha mala perspectiva para o clima do planeta, xa que foi elixido Donald Trump.
Donald Trump é un home que non cre no cambio climático xa que pensa que é unha historia inventada polos chineses para gañar competitividade. Non obstante, a pesar da vitoria de Donald Trump na presidencia, a rápida entrada en vigor do cume climático en Marrakech non causou fisuras nin problemas nas directrices do Acordo. Donald Trump, durante a súa candidatura, afirmou que, se fose elixido presidente, retiraría todos os fondos destinados a accións que teñen que ver coa loita contra o cambio climático, porque para el iso non existe.
Como elemento de esperanza para o clima do noso planeta, ningún país deu ningún sinal na cúpula de Marrakech para seguir ao presidente dos Estados Unidos no caso de que abandonase o acordo como se prometeu na súa campaña. Ademais, as potencias mundiais e os responsables das maiores cantidades de emisións globais como a Unión Europea, China, India ou Brasil non tardaron en afirmar que a transición enerxética e o enfoque cara a unha economía máis verde baseada en enerxías renovables eran necesarios para poder evitar situacións irreversibles e catástrofes ambientais.
Emisións mundiais
Por terceiro ano consecutivo, as emisións globais de gases de efecto invernadoiro son estables e non aumentaron desde 2014. Isto debeuse principalmente a unha menor queima de carbón en China e Estados Unidos.
Aínda é cedo para dicir que as emisións globais alcanzaron o seu máximo e que non aumentarán no futuro porque aínda non temos datos suficientes para facer esa afirmación. Pero é certo que hai claros síntomas de que houbo unha desconexión entre o desenvolvemento e o crecemento económico non relacionados coa contaminación. É dicir, é posible desenvolverse e medrar economicamente nun país sen necesidade de aumentar a contaminación grazas á innovación tecnolóxica, á eficiencia enerxética e ás enerxías renovables.
Por outra banda, outro dato esperanzador é iso a Axencia Internacional de Enerxías Renovables (IRENA, polas súas siglas en inglés) anunciou que 2015 marcou un récord de investimento en enerxías renovables (348.000 millóns de dólares) e que tres países latinoamericanos encabezaron a lista de destinatarios do mesmo: Brasil, Chile e México. Aínda que os investimentos en 2016 foron un pouco máis baixos, pódese atribuír o récord de prezos máis baixos para a enerxía limpa e a tecnoloxía renovable. Chile alcanzou o prezo mínimo establecido para a enerxía solar fotovoltaica a 2,9 céntimos de dólar por quilowatt hora.
Finalmente, case 1% dos titulares de activos financeiros mundiais Decidiron desprenderse dos combustibles fósiles, incluído o maior fondo soberano do mundo, o fondo público de pensións noruegués, que desprazou 863.000 millóns a investimentos libres de riscos asociados ao cambio climático.
Sexa o primeiro en opinar sobre