هاله ماه

هر از چند گاهی پدیده ای به نام هاله را در اطراف ماه یا خورشید می بینیم که معمولاً یک قرص رنگین کمانی در اطراف محیط بیرونی هر ستاره نشان می دهد. به طور کلی، این پدیده در مناطق سردتر جهان مانند قطب جنوب، گرینلند، آلاسکا و سیبری رایج است، اما در سایر نقاط با شرایط آب و هوایی ایده آل نیز قابل مشاهده است. را هاله ماه می تواند موقعیت های خاصی را نشان دهد.

در این مقاله قصد داریم هر آنچه را که باید در مورد هاله قمری، خصوصیات، منشأ و معنای آن بدانید را به شما بگوییم.

هاله قمری چیست؟

در شرایط جوی معتدل که این پدیده را می توان در مناطق معتدل مشاهده کرد، ابرهای سبک متبلور شده توسط سرما که ابرهای سیروس نامیده می شوند را می توان تولید کرد. این پدیده جوی زمانی اتفاق می افتد که ذرات کوچک یخ در هوا به طور مستقیم در تروپوسفر معلق می شوند و این ذرات با دریافت نور خورشید شکسته می شوند و طیفی در اطراف ماه یا خورشید ایجاد می کنند.

یکی از ویژگی‌های شکل‌گیری حلقه که می‌توانیم آن را برجسته کنیم این است که رنگین کمانی دارد و جلوه‌ای ایجاد می‌کند که گویی «نور» خاص خود را دارد که از رنگ قرمز (داخل حلقه) و سبزی در قسمت بیرونی حلقه تشکیل شده است. این. با این حال، گاهی اوقات به نظر می رسد که یک رنگین کمان کامل در حال شکل گیری است.

رنگی که معمولاً دیده می شود سفید است، گاهی اوقات به دلیل نور پس زمینه ای که از رنگ آسمان ایجاد می شود، به رنگ کاملاً کم رنگ می رسد. پدیده های فیزیکی که باعث این اتفاق می شود انعکاس و شکست در بلورهای یخ هستند.

اینها معمولاً در مرتفع‌ترین ابرهایی که می‌توانند در جو تشکیل شوند، به نام کوروش تشکیل می‌شوند. آنها می توانند به ارتفاع 20.000 متر برسند. برگردیم به موضوع هاله ها، یکی از رایج ترین هاله هایی که معمولا تولید می شود هاله ای است که در اثر فرآیند انکساری ایجاد می شود که باعث عبور نور از کریستال های شش ضلعی می شود.

انواع هاله قمری

این پدیده معمولاً در تروپوسفر، پایین ترین لایه جو و جایی که بیشتر رویدادهای آب و هوایی روی زمین رخ می دهد، رخ می دهد. گویی این کافی نبود، بسیاری از انواع مختلف لایه های ابری که وجود دارند تمایل دارند در این لایه تشکیل و تجمع کنند.

در سال های اخیر، این لایه از جو زمین دستخوش تغییرات خاصی شده است و در بیشتر امتداد خود (ارتفاع 10 کیلومتر) به طور فزاینده ای سرد می شود. در اکثر مناطق به -65 درجه می رسد. به همین دلیل، ذرات گرد و غبار و کریستال های یخ تمایل دارند در این لایه جمع شوند که یک عنصر ضروری در تشکیل این نوع ابرها است.

در مورد هاله، حلقه زمانی تشکیل می‌شود که نور ماه بتواند از طریق کریستال‌های یخ کوچک شکسته شود. با این حال، اگر آنها را با هاله های خورشیدی مقایسه کنیم، یک تفاوت اساسی وجود دارد، زیرا این نوع هاله تنها زمانی قابل مشاهده است که ابرها به اندازه کافی بلند باشند (نزدیک به ماهواره).

اگر همه این ویژگی ها وجود داشت، یک کریستال یخ شش ضلعی معمولی تشکیل می شود که نور ماه را با زاویه 22 درجه منحرف می کند.به این ترتیب یک حلقه کامل با قطر 44 درجه تشکیل می شود.

یکی دیگر از ویژگی هایی که برای رصد این پدیده باید اجباری باشد این است که ماه باید در فاز ماه کامل باشد، زیرا زمانی که ماهواره در فازهای دیگر است، مشاهده هاله دشوار است.

منشأ و شکل گیری

مشخص است که هر هاله، هاله یا حلقه عنبیه یک اثر نوری است که یک دیسک یا حلقه در اطراف ماه (یا خورشید) با یک کاراکتر رنگین کمانی در سمت بیرونی دیسک برون‌تابی ایجاد می‌کند، به عنوان مثال، لحن نور بسته به زاویه دید تغییر می کند، این افکت شبیه به چیزی است که روی سی دی ها، دی وی دی هایی که امروزه بسیار مورد استفاده قرار می گیرند، دیده می شود.

اثر رنگین کمانی نوک تیز توسط سطوح شفاف متعددی ایجاد می شود که در آنها تغییرات فاز و تداخل ناشی از شکست نور درک می شود و بسته به زاویه و فاصله هر ناظر از جسم، طول موج را طولانی یا کوتاه می کند.

نور تابیده شده در این افکت رنگین کمان به دلیل تداخلی که هنگام عبور نور ایجاد می شود به یک صورت مدوله یا درجه بندی می شود، همچنین بسته به زاویه دید، رنگ های مختلف در شدت های بالاتر یا پایین تر پخش می شود و جلوه توصیف شده را ایجاد می کند. آنها همانطور که قبلاً گفته شد، فرآیندی شبیه به ظاهر یک رنگین کمان.

بهترین مکان برای رصد هاله قمری آنها آلاسکا، آتلانتیس، گرینلند و شمال اسکاندیناوی و همچنین مناطق شمالی روسیه و کانادا هستند. (نزدیک قطب شمال). با این حال، از نظر علمی، تا زمانی که شرایط جوی مربوطه وجود داشته باشد، این پدیده را می توان در هر جایی درک کرد. حتی در جایی که طوفان وجود دارد.

ذرات یخ در ابرها، در ناحیه تروپوسفر، زمانی که در حالت معلق هستند، بسته به موقعیت، طیف رنگی را در اطراف ماه یا خورشید ایجاد می کنند. به طور معمول، رنگ های قرمز در ناحیه داخلی حلقه و سبز یا آبی در ناحیه بیرونی مشاهده می شود. به نوعی می تواند مانند یک رنگین کمان کامل، یعنی گرد باشد.

رایج ترین هاله های قمری مایل به زرد و در برخی موارد سفید هستند. از مناطق زمینی یا از سیارات دیگر با جو تشکیل شده است. اثر نوری بازتاب و شکست نور است، از طریق بلورهای کوچکی که قبلاً نشان داده شده است، که ابرهای سیروس در ارتفاع بالا را تشکیل می دهند (یعنی آن ابرهای ارتفاع بالا با کریستال های کوچک).

شرایط برای رخ دادن هاله قمری

در هر صورت، هاله یک پدیده نورانی نادر را نشان می‌دهد، زیرا باید شرایط متعددی وجود داشته باشد، مانند اینکه باید یک جو سرد و رنگین کمانی وجود داشته باشد و همچنین کریستال‌های کافی برای منحرف کردن نور وجود داشته باشد.

شدت نور ماه، بسته به موقعیت آن، افزایش یا کاهش می یابد، که توضیح می دهد که چرا هر ناظری تصویر متفاوتی از موقعیت خود، هر فرد، درک می کند. انحراف نور هنگام عبور یا برخورد با شیشه sو در جهات متعدد ظاهر می شود، و مجموعه همه این انحرافات حلقه پیش بینی شده را تشکیل می دهد.

دمای پایین مورد نیاز برای تشکیل هاله به طور منطقی تا حدودی بر آب و هوا تأثیر می گذارد، بنابراین توضیح داده می شود که هاله نشان دهنده تغییر در محیط است. از سوی دیگر، همین جزئیات سرماخوردگی می‌تواند نشان‌دهنده تاثیرات خاصی بر سلامت برخی افراد، توانایی تولید بیماری‌های تنفسی یا موارد مشابه باشد.

امیدوارم با این اطلاعات بتوانید در مورد هاله قمری و ویژگی های آن بیشتر بدانید.