دود بزرگ لندن

آلودگی هوا می تواند مشکلات جدی تنفسی و قلبی عروقی را از طریق انتشار گازهای گلخانه ای سمی منتشر شده از صنایع و حمل و نقل ایجاد کند. چنین مورد شدید در مه بزرگ لندن تولید سال 1952. دوره ای است که مه آلاینده و انباشته شده به دلیل الگوهای جوی که باید از آن پیروی کنیم و باعث مرگ افراد زیادی شده است.

در این مقاله قصد داریم تمام ویژگی ها، علل و پیامدهای مه بزرگ لندن را برای شما بیان کنیم.

مه بزرگ لندن

به طور کلی، شهرهای اروپای غربی در سال های اخیر هوای پاک تری تنفس کرده اند. به‌روزرسانی‌های مربوط به آلودگی لایه‌های ضخیم تقریباً همیشه به شهرهایی در شمال چین مربوط می‌شوند، جایی که عکس‌های خیابان‌های ده‌ها متر دورتر به دلیل انتشار مه‌دود ویروسی قابل مشاهده نیستند. سازمان بهداشت جهانی بارها به مردم در مورد خطرات بیماری های ریوی و قلبی عروقی که در این شرایط زندگی می کنند هشدار داده است. یکی از بدنام ترین موارد مه بزرگ لندن در سال 1952 بود که در فصل اول سریال بریتانیایی The Crown بازسازی شد.

در 5 دسامبر، بدترین فاجعه آلودگی تاریخ در جزایر بریتانیا آغاز شد. لندن هفته ها تحت تاثیر موج بادهای سرد قرار گرفت. بنابراین برای گرم کردن خانه ها و ادارات، این کار را با گرمای ناشی از سوزاندن زغال سنگ انجام دادند.

مردم آنقدر به "مه" عادت کرده بودند که تعجب نمی کردند که آلودگی هوا شهرها را در مه بسیار خفه می کند که آلوده تر از حد معمول است. در این مورد، آلودگی آنقدر زیاد بود که نمی‌توان از این طرف خیابان به آن طرف خیابان دید; به گزارش بی بی سی، در برخی از بخش های شرق لندن، پا دیده نمی شد.

خبرنگار ABC این پدیده را اینگونه توصیف کرد:

«این مه‌های غلیظ و تقریباً جامد که اتوبوس‌ها را می‌خورد و قبل از آن مردی پیاده با تبر رزینی در دست دارد. که صدا را خاموش می کند؛ که «سینماها» را مجبور می‌کند تا به مردم اعلام کنند که «دیدن صفحه از ردیف چهارم فراتر نمی‌رود». که مانند 8 دسامبر گذشته، اجرای تراویاتا را به دلیل التهاب ناگهانی حنجره تنور و دو سوپرانو و به دلیل اینکه گروه های کر نتوانستند باتوم استاد را ببینند، به حالت تعلیق در می آورد. که وارد خانه ها و ریه ها نیز می شود. که اثاثیه را کثیف می کند و لباس ها و آب دهان را سیاه می کند، به شیشه، به پرده ها و تابلوها می چسبد، آفت قلب، آسم و کسانی است که لوله های نایژه شان در فلاکت است و می میرند. آنها گاهی اوقات بدون کمک می میرند، زیرا پزشک نمی تواند به موقع از "پتو" عبور کند، که افق را به دو یارد کاهش می دهد.

علل مه بزرگ لندن

در صبح، مه به دلیل مقدار زیاد دوده از دودکش ها و آلودگی ماشین ها شروع به تغییر رنگ کرد.، وضعیتی که باید با توجه به اینکه اخیراً ترامواهای برقی با اتوبوس هایی که با گازوئیل کار می کنند جایگزین شده اند تشدید کند. این عوامل در یک کوکتل به هم رسیدند که در عرض چند روز هزاران نفر را گرفت.

به مدت پنج روز، مه غلیظ از یک جبهه سرد بدون باد، مرکز لندن و شعاع 20 مایلی را فرا گرفت. دود سیاه اضافی ناشی از سوزاندن سوخت های فسیلی بی کیفیت مه را متراکم تر، غنی تر از گوگرد کرد و ذرات اسید سولفوریک را آزاد کرد. پدیده ای به نام مه دود تولید می شود، مخلوطی از مه و دود که برای سلامتی بسیار مضر است.

شهر تبدیل به حباب آلودگی هوا شد: از چند متر دورتر به سختی قابل مشاهده بود. ترافیک زمینی و هوایی متوقف شد و مردم با پوشیدن ماسک در خیابان ها پرسه می زدند. صحنه‌های دانتسکی ضبط شد، مانند رانندگانی که ماشین‌های خود را با سر از پنجره بیرون می‌رانند و مجبور می‌شدند وسایل نقلیه خود را در وسط جاده و بدون دید رها کنند.

زغال سنگ سوخت اصلی لندن از قرن هفدهم بوده است. دورانی که از هیزم برای گرم کردن کاخ ها و خانه های شخصی استفاده می شد، گذشته است، زیرا جنگل ها به دلیل ساخت کشتی ها یا خانه ها، کالای گرانبها، کمیاب می شدند. مشکل اواسط قرن بیستم مشکل اقتصادی بود که بریتانیای کبیر را خفه کرد. موظف است زغال سنگ با بهترین کیفیت و سایر زغال‌سنگ‌ها را با غلظت بالاتر گوگرد برای مصرف خود صادر کند.

شغل و مرگ

با گذشت زمان، مه نه تنها کم نشد، بلکه غلیظ و غلیظ تر شد. بسیاری از کنسرت ها لغو شد زیرا دود حتی وارد سالن بسته شد. از جمله اجرای La Traviata در Sadler's Wells Theater به دلیل اینکه صحنه از غرفه ها قابل مشاهده نبود، لغو شد. مقامات همچنین به خانواده ها هشدار دادند که فرزندان خود را به مدرسه نفرستند تا در این راه گم شوند.

تنها چیزی که لغو نشد، مسابقه سنتی کراس کانتری بین تیم های آکسفورد و کمبریج در ویمبلدون است. البته دوندگان مسافت طولانی مجبور بودند برای جلوگیری از پر شدن ریه هایشان از گازهای سمی، ماسک بزنند و داوران آنها را راهنمایی کردند و داوران سرشان فریاد زدند: این طرف، این طرف! همیشه.

منطقاً این علائم جهنمی باعث افزایش خرابکاری و جنایت شد: غارت، دزدی و سرقت کیف ها و کیف ها، به لطف پناهگاهی که تاریکی فراهم کرده است. اما نکته قابل توجه تعداد مرگ و میرهای ثبت شده طی پنج روزی بود که مه ادامه داشت، همانطور که یادآوری می شود، و اثرات ناشی از آن: تخمین زده می شود که 12.000 نفر، به ویژه در میان نوزادان و افراد مسن، بر اثر عفونت ریوی دستگاه تنفسی فوقانی جان خود را از دست دادند. دستگاه، هیپوکسی یا انسداد راه هوایی فوقانی.

پس از پنج روز در جهنمی از تاریکی و دود مضر، مه بزرگ در 9 دسامبر از بین رفت، زمانی که باد شدید غربی ابرهای مضر را از لندن به دریای شمال برد. در مواجهه با یک فاجعه زیست محیطی، پارلمان بریتانیا مجبور شد برای محدود کردن استفاده از سوخت های فسیلی صنعتی و کاهش آلودگی هوا اقدامات قانونی سختگیرانه انجام دهد.

امیدوارم با این اطلاعات بتوانید در مورد مه بزرگ لندن و عواقب آن بیشتر بدانید.