مصب چیست

در محیط خشکی انواع مختلفی از اکوسیستم ها وجود دارد که آب شیرینی را که از رودخانه ها می آید با آب نمکی که از دریا می آید مخلوط می کند. این اکوسیستم ها به خور معروفند. با این حال، بسیاری از مردم نمی دانند مصب چیست. این یک اکوسیستم مختلط است که وظیفه مخلوط کردن نوارهای آب رودخانه ها و دریاها را بر عهده دارد. این توده های آبی توسط مناطقی از خشکی که ساحل را تشکیل می دهند و به دریا باز هستند محصور شده اند.

در این مقاله قصد داریم به شما بگوییم که رختکن چیست، ویژگی ها و اهمیت آن چیست.

مصب چیست

مصب ها اکوسیستم و پناهگاه بسیاری از گونه های گیاهی و جانوری هستند. این موجودات برای زنده ماندن، تغذیه و تولیدمثل به این اکوسیستم ها وابسته هستند. انواع مختلف مصب ها بر اساس مساحت جریان آب طبقه بندی می شوند. این آب به اقیانوس ها، خلیج ها، خلیج ها، تالاب ها، باغ ها یا کانال ها ختم می شود. مصب ها آب شیرین کانال را با آب نمک دریا مخلوط می کنند. این تضاد آب با شوری های مختلف منجر به کدورت زیاد می شود.

امروزه از خور به عنوان منطقه ای استفاده می شود که گاهی اوقات برای اهداف تفریحی، گردشگری و علمی استفاده می شود. یکی از ویژگی های اصلی آن این است که یکی از مولدترین اکوسیستم ها در کل سیاره است. در اینجاست که بیشتر مواد آلی از مواد مغذی زمین که توسط رودخانه ها حمل می شود و از سوی دیگر از مواد مغذی حمل شده توسط اقیانوس ها تولید می شود.

به عنوان یک سیستم نیمه بسته، تبادل مواد از چندین اکوسیستم همسایه است. به طور کلی، آنها مناطق بسیار کم عمق هستند، به این معنی که نور به راحتی می تواند در آب نفوذ کند. با توجه به این شرایط محیطی، سرعت فتوسنتز در خور بسیار بالاست. همه اینها به تولید اولیه خوب کمک می کند. همچنین باید به خاطر داشت که بسیاری از گونه های مصرفی انسان در مصب ها زندگی می کنند، مانند سخت پوستان، نرم تنان و ماهی های خاص.

یکی از قابلیت های خورها، حفظ مقادیر زیاد آب و جلوگیری از سیل است. آنها همچنین به جلوگیری از آسیب خط ساحلی در طول طوفان کمک می کنند. بنابراین در مدیریت جمعیت نیز اهمیت زیادی دارند. در برخی موارد، جریان رودخانه آب بیشتری را حمل می کند و باعث می شود که رسوبات و آلاینده ها جایگزین شوند. به لطف این جریان قوی تر، آب تمیز می ماند.

چگونه شکل می گیرند

مصب ها با آب شیرین مخلوط می شوند و مصب هایی را تشکیل می دهند که آب دریا در هنگام جزر و مد از آب دریا جاری می شود. سپس در هنگام جزر، آب شیرین به اقیانوس می ریزد. این منجر به ایجاد یک باتلاق بزرگ در منطقه شد.

مصب های تشکیل شده توسط مخلوطی از آب شیرین و شور، اکوسیستم های مختلفی را تشکیل می دهند، جایی که گونه های گیاهی و جانوری بومی این مناطق در کنار هم قرار می گیرند. مصب ها مناطق انتقالی هستند که در آن توده های آبی در نزدیکی اقیانوس با دیگران برخورد می کنند. آنها معمولاً آبهای گرم با اکوسیستم خاص خود هستند.

باتلاق ها اغلب تشکیل می شوند، اما در مناطق استوایی ما همچنین می توانیم حرا را پیدا کنیم، که بیشتر مناطق باتلاقی هستند. آنها اکوسیستم متنوعی دارند. می‌توانیم مصب‌های کمابیش عمیق، با مناطق باتلاقی یا صخره‌ای پیدا کنیم.

جانوران متنوع هستند و این مکان‌ها آنقدر مواد آلی به سیاره می‌بخشند که از نظر اندازه با جنگل‌ها یا علفزارها قابل مقایسه هستند. زیستگاه های حیات وحش بسیار مهمی در این مناطق شکل می گیرد و آنها همچنین به عنوان فیلتر آب عمل می کنند.

اقتصاد بسیاری از مناطق ساحلی به دلیل جمعیت غنی ماهی، صدف یا جلبک در اطراف مصب ها متمرکز شده است. آنها مکان های محبوب گردشگری هستند، پرنده نگری در این مناطق بسیار رایج است و مکان هایی برای دانش و آموزش علمی هستند.

نوع مصب

انواع مختلفی از مصب ها بسته به برخی ویژگی های اصلی وجود دارد. هر نوع مصب با رابطه بین مقدار آب رودخانه در هنگام جزر و مد و مقدار خود آب جزر و مد تعیین می شود. از اینجا می توانیم انواع مختلفی از مصب ها را پیدا کنیم:

• مصب گوه نمکی: وقتی آب در رودخانه بیشتر از دریا باشد شکل می گیرد. به این ترتیب ما مخلوطی با یک لایه نازک انتقالی بین آب رودخانه در بالا و گوه جزر و مدی در پایین داریم.
• مصب های بسیار طبقه بندی شده: در این نوع مصب ها میزان آب شیرین ورودی بیشتر از آب دریاست اما نه به آن. این شرایط باعث می شود که مخلوط های آب بین توده های مختلف آب در نهایت لایه بالایی شورتر را تشکیل دهند زیرا امواج آب دریا را به سطح می آورند. وقتی این دو آب با هم مخلوط می شوند، لایه هایی تشکیل می دهند.
• خور کم طبقه بندی شده: مصبی که حجم آب رودخانه کمتر از آب دریاست. در مقایسه با هر دو، شوری آب در اینجا به شدت تغییر کرده است. در لایه های بالایی، شوری در حال تغییر است، همانطور که لایه پایینی تغییر می کند. این به این دلیل است که جریان ها بسیار سریع هستند.
• خور اختلاط عمودی: در این نوع رختکن، حجم آب شیرین عملاً نسبت به حجم جزر و مد ناچیز است. در اینجا غلبه کلی جزر و مد قفل با شوری یکنواخت غالب است. از آنجایی که به سختی تبادل آب وجود دارد، هیچ تغییری در شوری وجود ندارد. همچنین هیچ لایه عمودی در ستون آب وجود ندارد.
• خور معکوس: به نوع خور اطلاق می شود که از رودخانه تامین نمی شود. این به این دلیل است که آنها در مناطقی با نرخ تبخیر بالا وجود دارند. تبخیر باعث می شود که غلظت شوری بسیار بیشتر شود. همچنین به دلیل از دست دادن آب به دلیل شور بودن بیشتر به دلیل افزایش چگالی فرو می رود.
• مصب متناوب: بسته به بارندگی غالب در آن زمان، آنها می توانند از یک نوع یا دیگری باشند. اینجاست که بسته به میزان بارندگی در هر لحظه، گزینه های مختلفی وجود دارد. اگر آنها بالاتر بودند، بستر رودخانه آب بیشتری می برد.

گیاهان و جانوران مصب

خور از طیف گسترده ای از گیاهان و جانوران تشکیل شده است. بیشتر گونه های گیاهی آبزی هستند. نی، نی و باگیو برجسته می شوند. اکوسیستم های متشکل از حرا را می توان در بسیاری از مصب ها یافت. اینها گونه های درختی هستند که در برابر شرایط آب شور بسیار مقاوم هستند. آنها با خاک های مرطوب سازگار هستند و حدود 70 گونه مانگرو وجود دارد. مانگروهای سفید، سیاه، قرمز و خاکستری خودنمایی می کنند.

بخشی از پوشش گیاهی مرتبط با حرا، علف های دریایی هستند. همچنین می توانید مناطقی از دشت های جلبکی و تعداد زیادی فیتوپلانکتون را پیدا کنید. در مورد جانوران نیز، تنوع زیادی از حیوانات وجود دارد. برجسته ترین آنها زئوپلانکتون است، زیرا نور خورشید به خوبی در آب نفوذ می کند.. این زئوپلانکتون ها از ماهی های مصب رودخانه، به ویژه شاه ماهی، ساردین و آنچوی تغذیه می کنند. همچنین تعداد زیادی نرم تن، سخت پوستان، پستانداران، پرندگان و برخی خزندگان نیز وجود دارد.

مصب ها بسته به عرض جغرافیایی که در آن قرار دارند، می توانند در هر آب و هوایی، خواه گرمسیری، معتدل یا سرد سرچشمه بگیرند. با این حال، به دلیل ویژگی ساحلی آن، آب و هوای آن تحت تأثیر توده اقیانوس است. بنابراین، حتی در مناطق سردسیر، آب و هوا به اندازه آب و هوای داخلی نیست.

امیدوارم با این اطلاعات بتوانید در مورد خور و ویژگی های آن اطلاعات بیشتری کسب کنید.