لایه های زمین

اکنون که ما می دانیم لایه های جو، نوبت در است لایه های زمین. از زمان های بسیار قدیم همیشه خواسته شده است آنچه در زیر داریم توضیح داده شود پوسته زمین. مواد معدنی از کجا آمده اند؟ چند نوع سنگ وجود دارد؟ سیاره ما چه لایه هایی دارد؟ ناشناخته های زیادی در طول تاریخ ایجاد شده اند و ما می خواهیم از آنها بدانیم.

بخشی از زمین شناسی که ساختار و لایه های مختلف زمین را مطالعه می کند ژئودینامیک داخلی. سیاره ما از انواع مختلفی از عناصر تشکیل شده است که زندگی بر روی زمین را امکان پذیر می کند. این سه عنصر عبارتند از: جامدات ، مایعات و گازها. این عناصر در لایه های مختلف زمین یافت می شوند.

روش های زیادی برای طبقه بندی لایه های زمین وجود دارد. در یک نوع طبقه بندی به آنها کره گفته می شود. اینها شامل جو ، هیدروسفر و ژئوسفر است. این ژئوسفر است که تمام ساختار و لایه های مختلف داخلی موجود در سیاره ما را جمع آوری می کند. لایه ها به دو قسمت تقسیم می شوند: خارجی و درونی. در مورد ما ، ما می خواهیم روی لایه های داخلی زمین تمرکز کنیم ، یعنی سطح زمین آغاز خواهد شد.

لایه های زمین

برای شروع توصیف لایه های زمین ، باید دو تفاوت ایجاد کنیم. ابتدا معیار ترکیب شیمیایی لایه های مختلف زمین ایجاد می شود. با توجه به ترکیب شیمیایی ، متوجه می شویم پوسته ، گوشته و هسته زمین. این تماس است مدل ایستا معیار دیگر در نظر گرفتن خصوصیات فیزیکی لایه های گفته شده یا مدل رفتاری مکانیکی نیز نامیده می شود. در میان آنها ، ما پیدا می کنیم لیتوسفر ، استنوسفر ، مزوسفر و اندوسفر.

اما چگونه می توان فهمید که یک لایه از کجا شروع یا به پایان می رسد؟ دانشمندان روش های مختلفی برای یافتن نوع مواد و مواد مختلف پیدا کرده اند تمایز لایه ها توسط ناپیوستگی ها. این ناپیوستگی ها مناطقی از لایه های داخلی زمین هستند که نوع ماده ای که لایه از آنها تشکیل شده است به طور ناگهانی تغییر می کند ، یعنی ترکیب شیمیایی آن یا وضعیتی که عناصر در آن یافت می شود (از جامد به مایع).

ابتدا ، ما طبقه بندی لایه های زمین را از مدل شیمیایی شروع می کنیم ، یعنی لایه های زمین عبارتند از: پوسته ، گوشته و هسته.

پوسته زمین

پوسته زمین سطحی ترین لایه زمین است. دارای تراکم متوسط ​​3 گرم در سانتی متر است³ و فقط حاوی 1,6٪ از کل حجم زمین. پوسته زمین به دو منطقه بزرگ و کاملاً تفکیک شده تقسیم می شود: پوسته قاره و پوسته اقیانوسی.

پوسته قاره

پوسته قاره ضخیم تر و ساختار پیچیده تری دارد. همچنین قدیمی ترین پوست آن است. این 40٪ سطح زمین را نشان می دهد. از لایه نازکی از سنگهای رسوبی تشکیل شده است که در این میان رسها ، ماسه سنگها و سنگهای آهکی خودنمایی می کنند. آنها همچنین دارای سنگهای آذرین پلوتونیک غنی از سیلیس مشابه گرانیت هستند. به عنوان یک کنجکاوی ، در سنگ های پوسته قاره است که قسمت بزرگی از وقایع زمین شناسی که در طول تاریخ زمین رخ داده است ، ثبت شده است. این می تواند شناخته شود زیرا سنگها در طول تاریخ تغییرات فیزیکی و شیمیایی زیادی داشته اند. به عنوان مثال ، این در رشته کوه ها مشهود است که در آن می توانیم سنگ هایی با قدمت بسیار زیاد پیدا کنیم که می توانند تا یک لیتر برسند3.500 میلیون سال.

پوسته اقیانوسی

از طرف دیگر ، پوسته اقیانوسی داریم. ضخامت کمتری دارد و ساختار ساده تری دارد. این لایه از دو لایه تشکیل شده است: یک لایه رسوبی بسیار نازک و یک لایه دیگر با بازالت (آنها سنگهای آذرین آتشفشانی هستند). این پوسته جوانتر است زیرا بررسی اینکه بازالتها به طور مداوم در حال شکل گیری و تخریب هستند امکان پذیر است ، بنابراین سنگهای پوسته اقیانوسی قدمت بیشتری دارند آنها بیش از 200 میلیون سال نیستند.

در انتهای پوسته زمین عدم ادامه کار است موهروویچ (قالب). این ناپیوستگی همان چیزی است که پوسته زمین را از گوشته جدا می کند. عمق آن حدود 50 کیلومتر است.

جبه زمین

گوشته زمین یکی از قسمتهای زمین است که از پایه پوسته تا هسته خارجی امتداد دارد. درست بعد از ناپیوستگی موهو شروع می شود و هست بزرگترین لایه روی زمین. این است که 82٪ از کل حجم زمین و 69٪ از کل جرم آن. در گوشته می توان به نوبه خود دو لایه را از هم جدا کرد ناپیوستگی ثانویه Repetti. عمق این ناپیوستگی حدود 800 کیلومتر است و همان چیزی است که گوشته بالایی را از قسمت پایین جدا می کند.

در مانتوی فوقانی "لایه D". این لایه در عمق کم و بیش 200 کیلومتری واقع شده است و مشخص می شود 5٪ یا 10٪ آن ذوب می شود. این امر باعث بالا رفتن گرما از هسته زمین در امتداد گوشته می شود. با افزایش گرما ، سنگهای گوشته گرمتر می شوند و گاهی اوقات می توانند به سطح زمین افزایش یافته و آتشفشان تشکیل دهند. به اینها گفته می شود "نقاط داغ"

ترکیب گوشته را می توان با این آزمایش ها دانست:

• شهاب سنگ ها از دو نوع: نوع اول توسط پریدوتیت ها و آهن ایجاد می شود.
• سنگهای موجود در سطح زمین از گوشته که به دلیل حرکات تکتونیکی به خارج خارج می شوند.
• دودکش های آتشفشانی: آنها حفره هایی مدور با عمق زیاد هستند که ماگما از طریق آنها بالا رفته و آنها را آشکار کرده است. طول آن می تواند 200 کیلومتر باشد.
• آزمایشاتی که موج های لرزه ای را هنگام عبور از گوشته کوتاه می کنند که نشان می دهد یک تغییر فاز وجود دارد. تغییر فاز شامل تغییراتی در ساختار مواد معدنی است.

در انتهای گوشته زمین پیدا می کنیم ناپیوستگی گوتنبرگ. این ناپیوستگی گوشته را از هسته زمین جدا می کند و در عمق حدود 2.900 کیلومتری قرار دارد.

هسته زمین

هسته زمین درونی ترین منطقه زمین است. از ناپیوستگی گوتنبرگ تا مرکز زمین امتداد دارد. کره ای است که شعاع آن 3.486،XNUMX کیلومتر است ، بنابراین دارای حجمی از آن است 16٪ از کل زمین. جرم آن 31٪ از کل زمین است زیرا از مواد بسیار متراکم تشکیل شده است.

در هسته میدان مغناطیسی زمین به دلیل جریانهای همرفت هسته خارجی که در اطراف هسته داخلی ذوب شده است ، تولید می شود که جامد است. دمای بسیار بالایی دارد که در اطراف است 5000-6000 درجه سانتیگراد و فشارهای معادل یک تا سه میلیون جو.

هسته زمین به هسته داخلی و خارجی تقسیم می شود و تفاوت بوسیله آنها داده می شود ناپیوستگی ثانویه Wiechert. هسته بیرونی از 2.900 کیلومتر عمق تا 5.100 کیلومتر دامنه دارد و در حالت مذاب است. از طرف دیگر ، هسته داخلی از گسترش می یابد عمق 5.100 کیلومتری مرکز زمین در حدود 6.000 کیلومتر و جامد است.

هسته زمین به طور عمده از آهن تشکیل شده است ، با 5-10 nick نیکل و نسبت کمتری از گوگرد ، سیلیکون و اکسیژن. تست هایی که به دانستن دانش ترکیب هسته کمک می کنند عبارتند از:

• به عنوان مثال مواد بسیار متراکم. به دلیل تراکم زیاد آنها در هسته داخلی زمین باقی می مانند.
• شهاب سنگهای آهنی.
• کمبود آهن در قسمت خارجی پوسته زمین ، که به ما می گوید آهن باید در داخل آن غلیظ شود.
• با آهن درون هسته ، میدان مغناطیسی زمین تشکیل می شود.

این طبقه بندی از مدلی صورت گرفته است که ترکیب شیمیایی قسمتهای مختلف زمین و عناصر تشکیل دهنده لایه های زمین را در نظر می گیرد. اکنون می دانیم که تقسیم لایه های زمین از چیست از نقطه نظر رفتار مکانیکی خود مدل سازی کنید، یعنی از خواص فیزیکی آن از مواد تشکیل دهنده آن است.

قسمتهایی از زمین مطابق با مدل مکانیکی

در این مدل ، لایه های زمین به موارد زیر تقسیم می شوند: لیتوسفر ، استنوسفر ، مزوسفر و اندوسفر.

لیتوسفر

این یک لایه سفت و سخت است که دارد حدود 100 کیلومتر ضخامت از پوسته و بیشترین لایه گوشته بالایی تشکیل شده است. این لایه سفت و سخت به لایه لیتوسفر است که زمین را احاطه کرده است.

استنوسفر

این یک لایه پلاستیکی است که مربوط به بیشتر گوشته بالایی است. در آن وجود دارد جریانهای همرفت و در حرکت مداوم است. در تکتونیک اهمیت زیادی دارد. این حرکت ناشی از همرفت است ، یعنی تغییر در چگالی مواد.

ماسوسفر

این در اعماق واقع شده است 660 کیلومتر و 2.900 کیلومتر. بخشی از گوشته تحتانی و بخشی از هسته خارجی زمین است. پایان آن توسط ناپیوستگی ثانویه Wiechert داده می شود.

آندوسفر

این هسته داخلی زمین است که در بالا توضیح داده شده است.

همانطور که می بینید ، دانشمندان در حال بررسی فضای داخلی زمین از طریق آزمایشات و شواهد مختلف برای کسب اطلاعات بیشتر و بیشتر در مورد سیاره ای که ما در آن زندگی می کنیم. برای مقایسه اینکه چقدر کم از فضای داخلی سیاره خود می دانیم ، فقط باید زمین را مثل یک سیب تجسم کنیم. خوب ، با همه پیشرفت های فنی ، عمیق ترین تحقیق انجام شده است عمق حدود 12 کیلومتر. مقایسه این سیاره با یک سیب ، مثل این است که ما تازه پوست کنده ایم پوست نهایی سیب کامل ، جایی که دانه های مرکز معادل هسته زمینی باشد.

مقاله مرتبط:

ساختار زمین