زیست کره چیست؟

سیاره زمین ما یک سیستم نسبتاً پیچیده است که در آن میلیون ها تعامل بین موجودات زنده و عناصر طبیعت وجود دارد. آنقدر پیچیده و جامع است که مطالعه سیاره زمین به عنوان یک کل واحد غیرممکن است. به منظور تفکیک سیستمهای مختلف سازنده زمین ، چهار زیر سیستم تعریف شده است. زیست کره ، ژئوسفر ، هیدروسفر و جو.

ژئوسفر بخشی از زمین را جمع آوری می کند جامد است که در آن لایه های زمینی که ما در آن زندگی می کنیم یافت می شود و سنگها توسعه می یابند. ژئوسفر از چندین لایه تشکیل شده است.

1. لایه سطحی زمین که معمولاً بین 500 تا 1.000 متر متغیر است که از خاک و سنگهای رسوبی تشکیل شده است.
2. لایه میانی که مربوط به پوسته قاره است که در آن دشت ها ، دره ها و سیستم های کوهستانی یافت می شود.
3. لایه بازالت پایین که پوسته اقیانوسی در آن یافت می شود و دارای ضخامت حدود 10-20 کیلومتر است.
4. جبه زمین.
5. هسته زمین.

برای اطلاعات بیشتر در مورد لایه های زمین روی پیوندی که ما همین الان برای شما گذاشتیم کلیک کنید.

جو قسمت گازی است که زمین را احاطه کرده است. این ماده مخلوط گازی ازت (78٪) ، اکسیژن (21٪) و سایر گازها (1٪) است. منطقه ای است که ابرها و بارش ها تشکیل می شود و اهمیت آن این است که امکان سکونت در سیاره ما را فراهم می کند.

مقاله مرتبط:

ترکیب جو زمین

هیدروسفر بخشی از زمین است که توسط آب اشغال شده است مایع قسمت مایع اقیانوس ها ، دریاها ، دریاچه ها ، رودخانه ها ، دامنه های زیرزمینی و غیره است. و قسمت جامد آن کلاهک های قطبی ، یخچال های طبیعی و توده های یخی است.

همانطور که مشاهده می کنید ، هر زیر سیستم زمین از عناصر مختلفی تشکیل شده و دارای است یک عملکرد کلیدی برای زندگی در کره زمین. اما چیزی که ما در این مقاله می خواهیم روی آن تمرکز کنیم زیست کره است. زیست کره چیست؟

بیوسفر کل منطقه گازی ، جامد و مایع سطح زمین است که توسط موجودات زنده اشغال شده است. آنها هر دو توسط مناطقی از لیتوسفر و توسط مناطقی از هیدروسفر و جو که در آن زندگی امکان پذیر است تشکیل می شوند.

خصوصیات زیست کره

حالا که دانستید زیست کره چیست ، بگذارید ببینیم چه خصوصیاتی دارد. زیست کره از لایه نازکی با ابعاد نامنظم تشکیل شده است. از آنجا که این سیستمی است که مناطقی از کره زمین را که زندگی در آن وجود دارد جمع می کند تعیین محدودیت دشوارتر است جایی که زیست کره آغاز و پایان می یابد. اما کم و بیش ، زیست کره تا حدود 10 کیلومتر از سطح دریا و حدود 10 متر زیر سطح زمین گسترش می یابد که در آن ریشه درختان و گیاهان نفوذ می کند و میکروارگانیسم ها وجود دارند.

در قسمت دریایی ، مناطقی از آبهای سطحی و اعماق اقیانوسها را که زندگی در آنها وجود دارد نیز شامل می شود. خارج از زیست کره و محدودیت هایی که کم و بیش اعمال کرده ایم ، زندگی زمینی وجود ندارد

همانطور که اظهار نظر کردیم ، زندگی در زیست کره به عنوان یک لایه پیوسته از حیوانات ، گیاهان و میکروارگانیسم ها (باکتری ها و ویروس ها) ظاهر نمی شود ، بلکه افراد متعلق به گونه های مختلف هستند. این گونه ها (تا به امروز بیش از دو میلیون گونه شناخته شده وجود دارد) توزیع شده و به گونه ای دیگر قلمرو را اشغال می کنند. برخی مهاجرت می کنند ، دیگران تسخیر می کنند و برخی دیگر سرزمین بیشتری دارند و از زیستگاه خود دفاع می کنند.

زیست کره نمونه ای از آن است سیستم. ما سیستم را به عنوان مجموعه ای از م componentsلفه ها تعریف می کنیم که با یکدیگر و همچنین با عوامل خارجی در تعامل هستند ، به گونه ای که آنها به عنوان مجموعه ای عمل می کنند که یک عملکرد در این بین. به همین دلیل است که زیست کره کاملاً به عنوان یک سیستم تعریف می شود زیرا آنها مجموعه ای از گونه ها را دارند که با یکدیگر تعامل دارند و به نوبه خود با عناصر دیگری که به زیست کره تعلق ندارند ، اما به ژئو کره ، جو و هیدروسفر تعلق دارند ، تعامل دارند. .

به عنوان مثال ما به عناصر ، زمین ، آب و هوا روی می آوریم. ماهی ها در هیدروسفر زندگی می کنند ، اما به نوبه خود در زیست کره ، از آنجا که در تماس با آب مایع است و در منطقه ای زندگی می کند ، زندگی می کند. در مورد پرندگان نیز همین طور است. آنها بر فراز لایه گازی زمین به نام جو پرواز می کنند ، اما در مناطقی که زندگی متعلق به زیست کره است نیز زندگی می کنند.

بنابراین ، در زیست کره وجود دارد عوامل زیست شناختی که توسط تمام آن اجتماعات موجودات زنده نشان داده می شود که با یکدیگر و بقیه زیر سیستم های زمین در تعامل هستند. این اجتماعات موجودات زنده از تولید کنندگان ، مصرف کنندگان و تجزیه کنندگان تشکیل شده است. اما همچنین وجود دارد عوامل غیر زنده که با موجودات زنده تعامل دارند. این عوامل اکسیژن ، آب ، دما ، نور خورشید و غیره هستند. مجموعه ای از این عوامل ، بیوتیک و غیر زنده ، تشکیل می دهند محیط.

سطح سازمان در زیست کره

در زیست کره ، به طور کلی ، موجودات زنده در انزوا زندگی نمی کنند ، بلکه نیاز به تعامل با سایر موجودات زنده و با عوامل غیر زنده دارند. به همین دلیل است که در طبیعت وجود دارد سطوح مختلف سازمان بسته به فعل و انفعالات موجودات زنده و تعداد گروه ها ، جمعیت ها ، جوامع و اکوسیستم ها وجود دارد.

جمعیت

این سطح از سازمان زمانی در طبیعت رخ می دهد که ارگانیسم های گونه خاصی از گیاهان ، حیوانات یا میکروارگانیسم ها در یک زمان و مکان مشترک به هم پیوند خورند. یعنی انواع مختلف گیاهان و جانوران زندگی مشترک در همان فضا و آنها از همان منابع برای زنده ماندن و تکثیر استفاده می کنند.

هنگام مراجعه به یک جمعیت ، باید مکان یافتن گونه ها و زمان آن جمعیت مشخص شود ، زیرا به دلیل عواملی مانند کمبود غذا ، رقابت پذیری یا تغییر در محیط ، در زمان طولانی دوام نمی آورد. امروزه با عملکرد انسان ها ، بسیاری از جمعیت ها زنده نمی مانند ، زیرا مواد مغذی موجود در محیط زندگی آنها آلوده یا تخریب می شود.

جامعه بیولوژیکی

جامعه بیولوژیکی جامعه ای است که در آن دو یا چند جمعیت موجود زنده وجود داشته باشد. یعنی هر جمعیت با جمعیت های دیگر و با محیط پیرامون آنها ارتباط برقرار می کند. این اجتماعات بیولوژیکی شامل تمام جمعیت موجودات زنده از گونه های مختلف است که با یکدیگر تعامل دارند. به عنوان مثال ، یک جنگل ، یک حوضچه و غیره آنها نمونه هایی از اجتماعات بیولوژیکی هستند ، زیرا مجموعه ای از ماهیان ، دوزیستان ، خزندگان ، جلبک ها و میکروارگانیسم های رسوبی وجود دارد که با یکدیگر تعامل دارند و به نوبه خود ، با عوامل غیر زنده مانند آب (در تنفس) تعامل می کنند ، مقدار برخورد نور با حوضچه و رسوب.

زیست بوم

اکوسیستم بزرگترین و پیچیده ترین سطح سازمان است. در آن ، جامعه بیولوژیکی به منظور تشکیل یک سیستم متعادل با محیط غیرزنده تعامل می کند. ما اکوسیستم را چنین تعریف می کنیم مجموعه ای از عوامل زنده و غیر زنده در یک منطقه خاص که با یکدیگر تعامل دارند. جمعیت ها و جوامع مختلفی که در اکوسیستم زندگی می کنند به یکدیگر و به عوامل غیر زنده بستگی دارند. به عنوان مثال ، دوزیستان برای تغذیه به حشرات نیاز دارند ، اما برای زنده ماندن به آب و نور نیز نیاز دارند.

تعامل بین محیط زیست و غیر زنده در موارد متعددی در طبیعت رخ می دهد. وقتی گیاهان فتوسنتز می شوند ، با جو تبادل گاز می کنند. هنگامی که یک حیوان نفس می کشد ، چه زمانی تغذیه می کند و پس از آن زباله های خود را از بین می برد و غیره این فعل و انفعالات محیط زیست و غیر زنده به یک تبادل انرژی مداوم بین موجودات زنده و محیط آنها تبدیل می شود.

به دلیل پیچیدگی فعل و انفعالات ، وابستگی گونه ها و عملکردی که آنها انجام می دهند ، گسترش یک اکوسیستم ایجاد آن بسیار دشوار است. اکوسیستم یک واحد عملکردی واحد و غیر قابل تقسیم نیست بلکه از واحدهای کوچکتر تشکیل شده است که دارای تعاملات خاص و عملکرد خاص خود هستند.

در اکوسیستم ها دو مفهوم وجود دارد که از آنجا که ارگانیسم ها به آنها وابسته اند ، رابطه بسیار نزدیک دارند. اول است زیستگاه. زیستگاه مکانی است که یک موجود زنده در آن زندگی می کند و رشد می کند. این زیستگاه از منطقه فیزیکی غیر زنده ای که ارگانیسم در آن زندگی می کند و عناصر زیست شناختی محل تعامل آن تشکیل شده است. یک زیستگاه می تواند به بزرگی یک دریاچه یا به اندازه مورچه باشد.

مفهوم دیگر مربوط به اکوسیستم است طاقچه زیست محیطی این عملکردی را توصیف می کند که ارگانیسم در اکوسیستم دارد. به عبارت دیگر ، روشی که ارگانیسم با عوامل بیوتیکی و غیر زنده مرتبط می کند. آنها می توانند ارگانیسم های هتروتروف ، رفتگر ، تجزیه کننده و غیره باشند. می توان گفت که جایگاه زیست محیطی حرفه یا کاری است که ارگانیسم در داخل اکوسیستم محل زندگی خود دارد.

همانطور که می بینید ، زیست کره یک سیستم بسیار پیچیده است که در آن روابط زیادی وجود دارد که عوامل تهویه کننده زندگی در کره زمین هستند. لازم است اکوسیستم ها را از آن دور نگه دارید آلودگی و تخریب برای اینکه فعالیت های ما بتوانند همه روابط موجودات زنده را حفظ کنیم. هر ارگانیسم در محیط عملکرد خاص خود را انجام می دهد و مجموعه عملکردها همان چیزی است که امکان زندگی در شرایط سالم را برای ما فراهم می کند. به همین دلیل محافظت و حفاظت از اکوسیستم های ما از اهمیت حیاتی برخوردار است تا بتوانیم به زندگی خوب ادامه دهیم کیفیت زندگی.