دره مرگ

سیاره ما مکان های مختلفی دارد که کاملا غیر واقعی به نظر می رسند. برخی از آنها ویژگی های منحصر به فردی دارند که باعث می شود حتی اگر نامی همراه آن نباشد، مایل به بازدید از آنها شوید. در مورد آن است دره مرگ. دره مرگ دومین پارک طبیعی بزرگ در ایالات متحده است، درست پس از یلوستون، و بخشی از صحرای بزرگ موهاوه است.

در این مقاله قصد داریم در مورد ویژگی ها، منشاء و کنجکاوی های دره مرگ به شما بگوییم.

ویژگی های کلیدی

دره مرگ دومین پارک طبیعی بزرگ در ایالات متحده است که پس از پارک یلوستون دوم است و بخشی از صحرای موهاوه است. شاید دانستن اینکه آن در بیابان واقع شده است به ما سرنخی داده است که چرا نام خود را گرفته است. همه ما می دانیم که دره مرگ گرم ترین مکان روی زمین است. این مکان 56,7 درجه سانتیگراد را ثبت کرده است، بالاترین دمای ثبت شده تا کنون. جالب اینجاست که گرم ترین مکان روی زمین در ایالات متحده است و نه در قاره های دیگر مانند آفریقا یا اقیانوسیه.

دلیل اصلی این دماها این است که دره مرگ 86 متر زیر سطح دریا قرار دارد. علاوه بر این، گویی این کافی نیست، آن را نیز کوه های مرتفع سیرا نوادا احاطه کرده اند. این سازندها دسترسی به ابرها را مسدود می کنند، بنابراین تقریباً هیچ آبی در منطقه در بیشتر ایام سال نمی ریزد.

در سال 1849 گروهی از مهاجران با واگن ها و گاوهای خود در دشت های وسیع صحرای موهاوه گم شدند. پس از چند هفته، سفر به جهنم تبدیل شد. آنها علاوه بر تحمل گرمای روز، با سرمای شب نیز مواجه می شوند. آنها ماشین ها را می سوزانند تا آتش بزنند و همه حیوانات را کم کم می خورند تا زنده بمانند. وقتی بالاخره از آن مکان بیرون آمدند، یکی از اکسپدیشن های زن برگشت و با فریاد: خداحافظ دره مرگ، با مکان وحشتناک خداحافظی کرد.

آیا در دره مرگ زندگی وجود دارد؟

بله زندگی هست به دلیل کمبود باران که در بالا به آن اشاره کردیم، تقریباً هیچ گونه پوشش گیاهی پیدا نمی کنید، فقط چند درخت کاج در بالای آن قرار دارند. با این حال، ما می توانیم برخی از حیوانات مانند کایوت، گربه وحشی و پوما را پیدا کنیم. حیوان دیگری که ما قادر به دیدن آن خواهیم بود، اما از آن بهتر است دور بمانید، این مار زنگی است. اگر آنها را دیدید و ناگهان خواستید به آنها نزدیک شوید، به یاد داشته باشید: مارهای زنگی کشنده ترین گونه مارها در ایالات متحده هستند.

با توجه به ظاهر و مکان آن، تعجب آور نیست که بسیاری از کارگردانان سینما و تلویزیون به دنبال دره مرگ برای فیلم ها و سریال های تلویزیونی خود هستند. این محیط کالیفرنیا در بسیاری از وسترن‌های آمریکایی و همچنین برخی از فیلم‌های مهم جهانی مانند جنگ ستارگان دیده می‌شود.

رمز و راز سنگ های متحرک

پدیده ای در دره مرگ وجود دارد که در بسیاری از برنامه های تلویزیونی به نمایش درآمده است و موضوع افسانه ها و تئوری های بسیاری بوده است. اینها سنگهای متحرکی هستند که Racetrack به آنها مشهور است. در اوایل دهه 1940، مجموعه‌ای از سنگ‌ها که خود به خود حرکت می‌کردند در منطقه‌ای از دره کشف شد و آثاری از حرکت آن‌ها بر جای گذاشت. صدها سنگ برخی از آنها بیش از 300 کیلوگرم وزن داشتند، بدون توضیح حرکت کردند و هیچ کس نحوه حرکت آنها را ندید.

پس از چندین سال بررسی، مشخص شد که سنگ ها زنده نیستند و هیچ موجود بیگانه ای آنها را مانند نوعی توپ حرکت نداده است. حرکت آنها به دلیل یک فرآیند طبیعی تر است. مقدار کمی از آب باران که بر روی منطقه می ریزد از طریق زمین نفوذ می کند و در لایه ای زیر سطح باقی می ماند. در شب، این آب یخ می زند و باعث می شود سنگ ها به آرامی سر بخورند.

علیرغم نامش، دره مرگ باید برای هر کسی که به کالیفرنیا سفر می‌کند یک توقفگاه باشد. مکانی دیدنی با مناظر زیبا و دوستداران عکاسی و طبیعت از پارکی متفاوت با آنچه که به آن عادت کرده اند لذت خواهند برد.

منشا دره مرگ

قدیمی ترین سنگ های شناخته شده مربوط به دوران پروتروزوییک است. بیش از 1.700 میلیون سال پیش اگرچه به دلیل فرآیند دگرگونی، اطلاعات کمی در مورد تاریخچه آن وجود دارد. برای عصر پالئوزوئیک، حدود 500 میلیون سال پیش، داده ها واضح تر هستند.

مطالعات روی صخره ها به این نتیجه رسیده است که این منطقه زمانی توسط دریای گرم و کم عمق پوشیده شده است. در طول دوره مزوزوئیک، زمین بالا آمد و ساحل را حدود 300 کیلومتر به سمت غرب تغییر داد. این بالا آمدن باعث ضعیف شدن و شکستن پوسته شد و منجر به ظهور آتشفشان های دوره سوم شد که منطقه را با خاکستر و خاکستر پوشانده بود.

منظره ای که امروز می بینیم حدود سه میلیون سال پیش شکل گرفته است. پس از آن بود که نیروهای توسعه باعث شدند دره پانامینت و دره مرگ توسط کوه های پانامینت از هم جدا شوند.

حوضه بادواتر از آن زمان رو به کاهش بوده است و امروزه در 85,5 متر زیر سطح دریا قرار دارد. در سه میلیون سال گذشته، سیستم‌های دریاچه‌ای نیز به دلیل یخبندان ظاهر شدند و سپس به دلیل تبخیر ناپدید شدند و نمک‌دان‌های وسیعی را پشت سر گذاشتند. بزرگترین آنها دریاچه مانلی است که گفته می شود 70 کیلومتر طول و 200 متر عمق دارد.

آنچه در دره مرگ دیده می شود

حوضه بد آب

این پایین ترین نقطه در آمریکای شمالی است. امروز 85,5 متر زیر سطح دریا است، اما روند غرق شدن ادامه دارد.

اوج تلسکوپ

برخلاف حوضه بدواتر، این بالاترین نقطه در پارک ملی دره مرگ است. ارتفاع آن از حوضه 3.454 متر است.

نمای دانته

به دلیل قرار گرفتن در ارتفاع بیش از 1.660 متر از سطح دریا، بهترین مکان برای لذت بردن از منظره پانوراما دره مرگ است.

پالت هنرمند

نام خودش جذابیتش را مشخص می کند. تنوع رنگی زیادی در صخره های دامنه کوه سیاه ارائه می دهد.

Aguereberry Point

در ارتفاع تقریباً 2.000 متری از سطح دریا، از اینجا می توانید حوضه بادواتر، رشته کوه پانامینت یا نمکزارهای کوه چارلستون را ببینید.

امیدوارم با این اطلاعات بتوانید در مورد دره مرگ و ویژگی های آن بیشتر بدانید.