جزایر پیکریرن

سیاره ما هنوز اسرار بزرگ، مکان‌های بزرگ و مکان‌های کوچک را در خود پنهان می‌کند، مکان‌های دورافتاده‌ای که فقط ماجراجویان جرات بازدید یا کشف آن‌ها را دارند، این بارها در گذشته اتفاق افتاده است. یکی از آنها است جزایر Pitcairn. این کشور به طور رسمی منطقه خارج از کشور بریتانیا از جزایر پیتکرن، هندرسون، دوسی و اوئنو است. مجمع الجزایری را تشکیل می دهد که در پلی نزی، در اقیانوسیه قرار دارد.

در این مقاله قصد داریم در مورد تاریخچه، ویژگی ها و گیاهان و جانوران جزایر پیتکرن صحبت کنیم.

تاریخ

تاریخ جزایر پیتکرن در حدود سال 800 بعد از میلاد آغاز شد. اعتقاد بر این است که اولین مهاجران در این سال وارد این جزایر شدند و برخی معتقدند که منشأ آنها از پلینزی است. این مهاجران در جزایر پیتکرن و هندرسون زندگی می کنند، با توجه به اینکه بقیه مجمع الجزایر برای زندگی مناسب نیستند، یا معتقدند که چنین است.

تجارت مداوم بین وجود دارد جزیره پیتکرن و جزیره هندرسونو تجارت با جزیره مانگاروا، که کمی دورتر از جزایر دیگر است، به ساکنان این امکان را می دهد که منابعی را داشته باشند که طبیعتاً برای حمایت از خود فاقد آن هستند.

در حدود سال 1500، جمعیت جزایر هندرسون و پیتکرن شروع به ناپدید شدن کردند. تخمین زده می شود که یک فاجعه طبیعی در جزیره Mangareva رخ داده است که ممکن است باعث انقراض بسیاری از گونه ها و جمعیت های آن شود و به هر سه جزیره پایان دهد.

سپس، از آنجایی که تجارت بین جزایر وجود نداشت، ساکنان هندروز و پیتکرن منابع زندگی لازم را نداشتند، مستقیماً تحت تأثیر قرار گرفتند و به تدریج ناپدید شدند. برای یک قرن، جزیره هندرسون، جزیره دوسی و جزیره پیتکرن هیچ اثری از انسان ندیده اند تا اینکه توسط یک اکسپدیشن اسپانیایی به رهبری دریانورد پرتغالی پدرو فرناندز دی کویروس و خدمه اش کشف شدند. این در 26 ژانویه 1606 اتفاق افتاد، اما اینها ماندگار نشدند

یک قرن و نیم بعد، این جزایر دوباره کشف شدند، اما این بار توسط ملوانان بریتانیایی کشف شدند که جزیره پیتکرن را در سال 1767، جزیره دوزی را در سال 1791 و جزیره هندرسون را در سال 1819 کشف کردند. جزیره اوئنو در سال 1824 کشف شد. این جزایر به خاطر شورشیان کشتی انفاق مشهور است که در این جزیره ساکن شدند و بدین ترتیب اولین ساکنان دائمی قرن ها شدند. این در سال 1790 اتفاق افتاد و نوادگان این شورشیان هنوز در آن ساکن هستند.

اکثر مردمی که در پیتکرن زندگی می کنند، از نوادگان شورشیان کشتی Bounty و همراهان آنها از تاهیتی هستند. خیلی زیبا هستند، و حتی برخی از بریتانیایی ها با یکی از آنها در تاهیتی می مانند. آنها فقط در روستای آدامستون زندگی می کنند. آنها هیبریدهای اروپا و پلینزی هستند. رابطه خانوادگی بین جمعیت زیاد است، در غیر این صورت نمی توانند فرزندی به جا بگذارند. آنها همچنین ارتباط نزدیکی با جزیره نورفولک دارند. در سال 19337، این جزیره حداکثر 233 نفر ساکن داشت، اما مهاجرت، به ویژه از نیوزلند، آنها را به 59 نفر کاهش داد.

اقتصاد جزایر پیتکرن

دره های جزیره پیتکرن دارای زمین های بسیار حاصلخیز است و به همین دلیل انواع میوه ها و سبزیجات از جمله موز، هندوانه، سیب زمینی و لوبیا را تولید می کند. ساکنان این جزیره کوچک برای ادامه حیات به ماهیگیری، کشاورزی و صنایع دستی وابسته هستند.

قدرت اقتصادی اصلی جزیره از فروش تمبر و سکه برای کلکسیونرها و همچنین فروش عسل و برخی صنایع دستی است که از طریق کانال پاناما به کشتی هایی در مسیر انگلیس-نیوزیلند فروخته می شود. با توجه به توپوگرافی جزیره، بندر یا منطقه فرود بزرگی وجود ندارد، بنابراین تجارت باید از طریق کشتی هایی که از کشتی ها بازدید می کنند انجام شود.

مسافران اکسپدیشن یا کروز اغلب هر از گاهی از جزیره بازدید می کنند و اگر آب و هوا اجازه دهد می توانند برای یک روز از این جزیره پیاده شوند. تنها 15 مرد و زن در نیروی کار جزیره وجود دارد.

در آب های نزدیک جزیره پیتکرن تعداد زیادی ماهی، خرچنگ دریایی و انواع مختلفی از ماهی ها وجود دارد که برای بقای ساکنان جزیره صید می شوند و به عنوان غذا به قایق هایی که در جزیره پهلو می گیرند منتقل می شوند.

ساکنان هر روز به ماهیگیری می‌روند، خواه ماهیگیری از سنگ، ماهیگیری از قایق ماهیگیری یا غواصی با تفنگ هارپون باشد. از آنجا که انواع مختلفی از ماهی ها وجود دارد، مانند Nanwee، Whitefish، Moi و Opapa در آب های کم عمق، Snapper، Big Eye و Cod در آب های عمیق و Yellowtail و Wahoo در قایق های دریفت صید می شوند. برای مصرف یا فروش.

گیاهان و جانوران جزایر پیتکرن

حدود XNUMX گیاه در جزیره پیتکرن پیدا شده است. در میان آنها، گونه گیاهی تاپا است که منبع مهم چوب در زمان های قدیم بوده و همچنین یک سرخس بزرگ نهه (Angiopteris chauliodonta) است. برخی از آنها مانند تمشک (Coprosma rapensis var benefica) در خطر هستند. جزایر پیتکرن یکی از دو مکان در جهان است که گیاهان گلوکیدیون pitcairnense در آن یافت می شود و دیگری Mangareva است.

از سوی دیگر، ما جانوران جزیره را داریم، جایی که با یک نمایش کمیاب و جالب، لاک پشت غول پیکر جزایر گالاپاگوس، مواجه می شویم. تنها لاک پشت زنده مانده یکی از پنج لاک پشت است آنها بین سالهای 1937 و 1951 به پیتکرن رسیدند. اعتقاد بر این است که آنها توسط کاپیتان تیپ یانکی 96 فوتی به جزیره آورده شده اند.

خانم تی که به عنوان تورپن نیز شناخته می شود، لاک پشت دریایی است که معمولاً در تدساید در وست پورت زندگی می کند. دستور حفاظت تصریح می کند که کشتن، مجروح کردن، دستگیر کردن، مجروح کردن یا ایجاد آسیب یا استرس به لاک پشت های دریایی برای هر شخصی جرم است. در این جزیره می توانید انواع مختلفی از پرندگان را نیز پیدا کنید که به گروه های مختلفی تعلق دارند. اینها از پرندگان آبزی و دوزیستان تا برخی از گونه های غیر آبزی را شامل می شود. از بین 20 گونه پرنده، 16 گونه در جزیره هندرسون وجود دارد که شامل هندرسون چیک و لندبردز می شود.

در میان پرندگان ساکن پیتکرن، معروف ترین درنای استرالیایی (Sternula nereis)، درنای سنت فلیکس (Anous stolidus) و درنای دم قرمز (Phaethon rubricauda) است. طوطی پیتکرن (Acrocephalus vaughani) که توسط ساکنان به عنوان "گنجشک" نیز شناخته می شود، بومی جزایر پیتکرن است که قبلاً بسیار رایج بود، اما از سال 2008 به عنوان یک گونه در معرض خطر انقراض اعلام شد.

امیدوارم با این اطلاعات بتوانید در مورد جزایر پیتکرن و ویژگی های آنها اطلاعات بیشتری کسب کنید.