بیوگرافی ماری کوری

ماری کوری فیزیکدان و شیمیدان لهستانی بود که رادیواکتیویته را کشف کرد و در مطالعه عناصر رادیواکتیو پیشگام بود. او اولین زنی بود که برنده جایزه نوبل شد و تنها زنی بود که دو تا از این جوایز را در رشته های مختلف دریافت کرد. او در عالم علم شاهکارهای بزرگی داشت. بنابراین، بیوگرافی ماری کوری تشخیص آن بسیار جالب است

در این مقاله قصد داریم کل بیوگرافی ماری کوری، مهمترین اکتشافات و اکتشافات او را برای شما بازگو کنیم.

بیوگرافی ماری کوری

او آخرین فرزند از پنج فرزند معلم برونیسلوا بوگوسکا و ولادیسلاو اسکلودوفسکی است که ریاضیات و فیزیک تدریس می کردند. او در 10 سالگی شروع به تحصیل در مدرسه شبانه روزی جی سیکورسکا کرد. سپس در یک مدرسه دخترانه تحصیل کرد و در 12 ژوئن 1883 با مدال طلا فارغ التحصیل شد.

احتمالاً به دلیل افسردگی، او زمین خورد و یک سال را در حومه شهر با اقوام پدرش گذراند و سال بعد در ورشو با پدرش در آنجا درس خصوصی داد زیرا به دلیل زن بودن نمی توانست وارد مؤسسات آموزش عالی شود. او به همراه خواهرش برونیسوارا وارد دانشگاه مخفی Uniwersytet Latajacy، یک موسسه آموزش عالی برای دانشجویان دختر شد. در سال 1891 به پاریس رفت و نام خود را به ماری تغییر داد. در سال 1891 در رشته علوم در دانشگاه سوربن پاریس ثبت نام کرد. دو سال بعد، او تحصیلات فیزیک خود را در بالای کلاس خود به پایان رساند. او در تئاتر آماتور درس می خواند و بازی می کند و زمان مطالعه اش را به اشتراک می گذارد.

با پیر کوری ازدواج کرد

در سال 1894 با پیر کوری آشنا شد. در آن زمان این دو در زمینه مغناطیس کار می کردند. پیر کوری، 35 ساله، یک امید بزرگ در جامعه فیزیک فرانسه است. او بلافاصله عاشق زن 27 ساله لهستانی شیک و تقریباً سختگیر شد که عقاید نوع دوستانه خود را در مورد علم به اشتراک می گذاشت. پس از اینکه پیر از او خواستگاری کرد و او را متقاعد کرد که در پاریس زندگی کند، آنها عروسی خود را در 26 ژوئیه 1895 به روشی شگفت آور ساده جشن گرفتند: بدون مهمانی، بدون حلقه ازدواج، بدون لباس سفید.. عروس با پوشیدن کت و شلوار آبی ساده، ماه عسل خود را با دوچرخه با داماد در جاده ای در فرانسه آغاز کرد.

این زوج دو دختر داشتند که یکی از آنها برنده جایزه نوبل شد: ایرن ژولیوت کوری و همسرش فردریک در سال 1935 جایزه نوبل شیمی را به دلیل دستیابی به عناصر رادیواکتیو جدید دریافت کردند.

ماری کوری چه چیزی را کشف کرد؟

ماری کوری شیفته نوع تازه کشف شده تابش شد. ویلهلم رونتگن در سال 1895 اشعه ایکس را کشف کرد و آنتوان هانری بکرل در سال 1896 کشف کرد که اورانیوم تشعشعات نامرئی مشابهی از خود ساطع می کند. با این حال، او شروع به مطالعه تابش اورانیوم کرد و با استفاده از تکنیک پیزوالکتریک اختراع شده توسط پیر، تابش را در pitchblende، یک ماده معدنی حاوی اورانیوم، به دقت اندازه گرفت. وقتی دید که تشعشعات سنگ معدن از خود اورانیوم شدیدتر است، متوجه شد که باید عنصری ناشناخته وجود داشته باشد، حتی پرتوزاتر از اورانیوم. ماری کوری او اولین کسی بود که از اصطلاح "رادیواکتیو" برای توصیف عنصری استفاده کرد که در هنگام تجزیه هسته اش تابش ساطع می کند.

مدیر پیر کوری پذیرفت که ماری واحدی از دانشکده فیزیک و شیمی شهرداری را به عنوان آزمایشگاه راه اندازی کرد که به عنوان انبار و موتورخانه عمل می کرد. ماری کوری تحقیقات خود را در آنجا آغاز کرد و با استفاده از الکترومتر اختراع شده توسط پیر و برادرش شدت جریان ناشی از ترکیبات مختلف اورانیوم و توریم را اندازه‌گیری کرد و بلافاصله تأیید کرد که فعالیت نمک‌های اورانیوم فقط به مقدار اورانیوم موجود بستگی دارد. بدون توجه به هر شرایط دیگری

از نقطه نظر علمی، این مهم ترین کشف او بود، زیرا نشان داد که تابش تنها می تواند از خود اتم، بدون توجه به هر ماده یا واکنش شیمیایی اضافه شده باشد. اما ماری کوری او خود را در تعمق در این نتیجه سرگرم نمی کند; تحقیقات خود را به pitchblende و chalcolite گسترش داد و دریافت که آنها فعال تر از اورانیوم هستند. او از این موضوع وجود ماده جدید دیگری را در این مواد معدنی استنتاج کرد که مسئول این فعالیت بزرگتر است.

شوهرش مطالعات خود را در مورد مغناطیس تکمیل کرد و به همسرش پیوست و در سال 1898 این زوج کشف دو عنصر جدید را اعلام کردند: پولونیوم (مریم به نام کشور تولدش) و رادیوم. برای چهار سال بعد، این زوج در شرایط بسیار ناپایدار کار کردند و یک تن آمفیبول زمینی را پردازش کردند که از آن یک گرم رادیوم جدا کردند.

اولین زن برنده جایزه نوبل

در سال 1903، آنها جایزه نوبل فیزیک را با بکرل برای کشف عناصر رادیواکتیو به اشتراک گذاشتند. با این حال، برای آنها این شکوه یک "فاجعه" بود، هر دو بسیار مخفیانه، که با شور و شوق یکسانی برای تحقیق بلعیده شد، زمانی که خود را از تحقیق کنار گذاشته و آزمایشگاه های خود را تحت تأثیر نابهنگاری ها قرار دادند. هنگامی که مردم به غرفه او در پاریس حمله کردند و روزنامه نگاران و عکاسان به غرفه او در پاریس حمله کردند، همه رنج بردند. بیشتر و بیشتر دفاتر پست با وظایفی سروکار دارند که در روزهای یکشنبه انجام می دهند. ماری کوری اولین زنی بود که این جایزه را دریافت کرد.

در سال 1904 پیر کوری به عنوان استاد فیزیک دانشگاه پاریس منصوب شد و در سال 1905 به عضویت آکادمی علوم فرانسه درآمد. این پست ها معمولاً توسط زنان پر نمی شود و مریم از حمایت یکسانی برخوردار نیست. در 19 آوریل 1906، پیر هنگام عبور از خیابان دوفین توسط یک کالسکه کشته شد. از آن زمان، مری مسئول دوره های آموزشی او بود و تحقیقات خود را ادامه داد.

جایزه نوبل در شیمی

در سال 1911، زمانی که ماری با فیزیکدان متاهل پل لانگوین وارد رابطه شد، درگیر یک رسوایی شد. برخی رسانه ها به «شوهر دزد» و «خارجی» اشاره می کنند. در همان سال دومین جایزه نوبل شیمی را به دلیل تحقیقاتش در مورد رادیوم و ترکیبات آن دریافت کرد. در سال 1914 به ریاست موسسه پخش پاریس منصوب شد و موسسه کوری تأسیس شد.

در ماه مه 1921، به لطف روزنامه نگار آمریکایی مری ملونی، او و دخترانش به ایالات متحده نقل مکان کردند، جایی که به لطف بودجه جمع آوری شده توسط جامعه لهستانی و برخی از میلیونرهای آمریکایی، آنها توانستند از موسسه رادیوم حمایت کنند. یک گرم رادیوم به دست آمد. همچنین، پول اضافی برای خرید تجهیزات آزمایشگاهی داده شد.

ماری کوری به دلیل قرار گرفتن طولانی مدت در معرض تابش از کم خونی خطرناک رنج می برد. پس از نابینایی، او در 4 ژوئیه 1934 در کلینیک Sancellemoz در نزدیکی Passy، Haute-Savoie، فرانسه درگذشت. او در گورستان Sceaux در چند کیلومتری جنوب پاریس در کنار همسرش به خاک سپرده شده است.

امیدوارم با این اطلاعات بتوانید با بیوگرافی ماری کوری و کارهایش بیشتر آشنا شوید.