انسان ستیزی

امروز ما می خواهیم در مورد نوعی آموزه صحبت کنیم که موقعیت مرکزی انسان در جهان را تأیید می کند. این در مورد انسان گرایی در این جریان فكر در می یابیم كه انسان مسئول است و در مركز همه امور قرار دارد. اگر اهمیت را از دیدگاه انسان گرایی تجزیه و تحلیل کنیم ، می بینیم که فقط همه منافع بشری باید مورد توجه اخلاقی قرار گیرند. این نوع دیگری از گزینه های دیگر برای دین گرایی است که در قرون وسطی تسلط خود را داشت.

در این مقاله قصد داریم هر آنچه را که باید در مورد انسان سالاری و ویژگی های آن بدانید را برای شما بیان کنیم.

ویژگی های کلیدی

تئوسنتریسم یک آموزه قبلی بود که در آن خدا مرکز جهان محسوب می شد و همه چیز را هدایت می کرد ، از جمله فعالیت های انسانی. از آنجا که این نقاط ضعف الهی با گذشت زمان اهمیت خود را از دست می دادند ، همه مسئولیت ها به عهده انسان قرار گرفت. به این ترتیب ، فقط منافع انسانی است که مورد توجه اخلاقی قرار می گیرد و بیش از هر چیز دارای اهمیت است. گذار از خدای گرایی به انسان گرایی به معنای این بود که همه مسئولیت هایی که خدایان بر عهده داشتند و اهمیت آنها به یک انسان تبدیل می شود. این امر هم در زمینه های فکری و هم در زمینه هنری تحولات بزرگی ایجاد کرد.

ما می دانیم که این امر در آغاز عصر مدرن دقیقاً در انتقال بین قرون وسطی و عصر مدرن بوجود آمده است. در آن زمان تقریباً همه تمدن ها هم در زمینه های اخلاقی ، اخلاقی ، قضایی و فلسفی تکامل یافته اند. این باعث می شود که نگرانی های خاصی داشته باشند تا بدانند که مسئول کل جهان چیست. اگر هنوز دانش برخی از فلسفه ها را در تمدن های باستان ارائه دهیم ، برخی تحقیقات علمی را پیدا می كنیم كه سعی در یافتن منشأ انسان است. این تحقیقات جامعه آن زمان را به زیر سوال بردن گرایش به مرکز گرایی سوق داد. به عبارت دیگر ، هنگام جستجوی منشأ انسان ، علاقه از بین رفت و این واقعیت که خدایان مرکز جهان بودند ، زیر سوال رفت.

انسان گرایی و ذهنیت تغییر می کند

نتیجه تغییر در آموزه ، یک ذهنیت کلی جدید بود. در اینجا یک طرح ذهنی گنجانده شده است که به عنوان قهرمان اصلی انسان را به عنوان یک موجود عالی و در مرکز جهان قرار داده است. این نوع آموزه معتقد است که عقل باید تنها راهنمای پیشرفت و توسعه بشر باشد. آنها از داشتن ایمان به عنوان موتور آموزه به عقل تبدیل می شوند. باید در نظر داشت که همه این تغییر ذهنیت باعث ایجاد انقلابی در همه اعتقادات آن زمان شد.

آموزه انسان سالاری بر اساس بود انسان موجودی مستقل از همه افسانه ها و داستان های مذهبی و کتاب مقدس است. همه این داستان ها تا آن لحظه شامل انسان می شد و جامعه را مجبور به انجام اعمال خاص یا حفظ برخی رفتارها می کرد.

ما می خواهیم خلاصه کنیم که اصلی ترین جنبشهایی که اساس تغییر ذهنیت به لطف مقدمه آنتروپوسنتریسم بوده است.

رنسانس

این یک حرکت هنری است که در قرن پانزدهم پدیدار شد و در شمال ایتالیا ظهور کرد. این حرکت هنری را می توان از طریق نقاشی ، مجسمه سازی و معماری نشان داد و بیان کرد. نام رنسانس از آنجا ناشی می شود که در این سبک از برخی خصوصیات سنت کلاسیک و رومی استفاده شده است. با توجه به اینکه انسان گرایی توانست بر تمام این دوران مسلط شود ، بسیاری از هنرمندان از این فرصت استفاده کرده و نمایندگی های خود را به آثار تبدیل کردند. مثلا، چندین نمایش از بدن انسان وجود دارد که توسط هنر کلاسیک یونانی-رومی ساخته شده است. همچنین برخی جریانات هنری وجود داشت که در خدمت بازیابی سایر تکنیک های هماهنگی و تناسباتی بود که با گذشت زمان از بین رفتند.

انسان گرایی باعث شد که دوره نوزایی در سراسر اروپا گسترش یابد و تا قرن شانزدهم پابرجا بماند.

اومانیسم

این یکی دیگر از جنبش های فکری است که در آن خلاصه انسان گرایی خلاصه شد. این ممکن است در قرن چهاردهم در ایتالیا منشا بگیرد و در رشته های مختلفی از جمله بیان شود فلسفه ، ادبیات و الهیات بودند. فلسفه ای که وی از مردم سالاری تحمیل کرده بود ، برای بازیابی سنت کلاسیک یونان و روم به وجود آمد. این سنت های کلاسیک همچنین انسان را به عنوان هدف و مرکز مطالعه و مسئول بودن مرکز جهان قرار داده است.

در طول این دوره که انسان گرایی غالب بود ، ترجمه ها و انتشارات مختلفی از آثار یونانی-رومی انجام شد. این آثار به دلیل وجود دین گرایی در قرون وسطی پنهان می مانند. لازم به ذکر است که اگرچه بشر مرکز جهان محسوب می شود و مسئول همه چیز است هیچ وقت دین کاملاً کنار نرفت. اومانیسم در سراسر اروپا گسترش یافت و بین قرن XNUMX و XNUMX به اوج خود رسید.

جنبه های اساسی انسان گرایی

ما قصد داریم تا تجزیه و تحلیل کنیم که جنبه های اساسی اصلی انسان گرایی به عنوان یک آموزه چیست. به خاطر داشته باشید که ویژگی اصلی این است انسان و نه خدا در مرکز تفکر قرار دارد. در نتیجه ، آنها از بقیه افکار و جریاناتی که در جامعه آن زمان در حال گسترش بود متولد می شوند.

به لطف ویژگی های این آموزه اطمینان کامل به انسان پیدا می کنیم. کاملاً مورد اعتماد همه چیزهایی بود که خلقت انسان بود و توانایی این که بتواند بر محیط تسلط داشته باشد. شکوه و اعتبار شخصی سال هدف هر فرد است. ارزشهای والایی به اعتبار ، شکوه ، قدرت یا شهرت داده می شد. آنها به نقطه ای رسیدند که جاه طلبی هایی محسوب می شدند که برای انسان ارزش قائل بودند. یعنی افرادی که هیچ اعتبار و قدرتی ندارند هیچ ارزشی ندارند.

همه اینها باعث خوش بینی بیشتر می شود. گرچه نگرانی بیشتری برای زندگی زمینی وجود داشت ، ایده ای که انسان برای لذت بردن از اینجا زندگی کرده و اکنون غالب است. این معروف است carpe روزی. و این بدان معنا بود که دنیا دیگر مکان ترانزیت نبود و به مکانی تبدیل شد که می تواند به طور کامل از آن لذت ببرد.

امیدوارم با استفاده از این اطلاعات بتوانید درمورد انسان گرایی و خصوصیات آن بیشتر بدانید.