Iako postoje brojne studije koje osiguravaju da će globalno zagrijavanje dovesti do toga suše ozbiljnije, duže i češće, sada postoji i druga istraga koja se ne slaže u potpunosti s tom teorijom. To je onaj koji su zajednički izveli Kalifornijski univerzitet u Irvineu i Univerzitet u Washingtonu, a objavljen je u naučnom časopisu Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS).
Prema autorima, visoka koncentracija ugljen-dioksida omogućava biljkama da zadrže više vode u tlu, tako da se mogu bolje prilagoditi visokim temperaturama.
Do sada su se za procjenu suša uzimale samo atmosferske vrijednosti (temperatura, vlaga, padavine), kao i kod Palmerovog indeksa težine suše. Ovim indeksom procjenjuje se da će više od 70% doživjeti sušu ako se za sto godina emisije CO2 pomnože sa četiri iz predindustrijske ere. Međutim, ako se uključe informacije o upotrebi vode u biljkama, ova vrijednost pada na 37%, zašto?
Ugljen-dioksid je vitalni za biljke. Bez toga ne bi mogli fotosintetizirati niti rasti. Da bi je apsorbirali, otvaraju strukture koje imaju u lišću zvane stomati, ali to je problem jer omogućuje vlagu da izlazi. Iako se situacija mijenja ako od tada u atmosferi ima puno CO2 stomati ne moraju biti otvoreni toliko dugo, i kao posljedica toga, gubitak vode je manji.
Ipak, ako se suša dogodi u toplijim vremenima, oni su fatalni. Biljke postaju slabe, a štetnici ih pritom ubijaju za nekoliko dana. Stoga, iako je suša mnogo manje, one mogu imati ozbiljne posljedice.
Možete pročitati cijelu studiju ovdje (na engleskom).